佛家語錄經典感悟
1、慈(ci)莊(zhuang)嚴故,于諸眾生(sheng)不(bu)起惱害;悲莊(zhuang)嚴故,憫諸眾生(sheng),常不(bu)厭(yan)舍(she);喜(xi)莊(zhuang)嚴故,見修善者,心無嫌(xian)嫉;舍(she)莊(zhuang)嚴故,於順(shun)違境(jing),無愛(ai)恚心。
2、一切有(you)為法,如夢幻(huan)泡影,如露亦如電(dian),應作如是觀(guan)。
3、是日已過(guo),命(ming)亦(yi)隨減,如少(shao)水魚(yu),斯(si)有(you)何(he)樂(le),大眾當勤(qin)精進(jin),如救頭燃,但念無常,慎勿放逸。——普賢(xian)菩薩(sa)警(jing)眾偈
4、一即是多,多即是一。
5、人(ren)身難(nan)(nan)(nan)得,六情難(nan)(nan)(nan)具,口辯(bian)難(nan)(nan)(nan)中(zhong),才聰難(nan)(nan)(nan)致,壽命難(nan)(nan)(nan)獲,明人(ren)難(nan)(nan)(nan)遭,直言難(nan)(nan)(nan)有,大心(xin)難(nan)(nan)(nan)發,經法(fa)難(nan)(nan)(nan)聞,如(ru)來難(nan)(nan)(nan)值(zhi)。
6、世間無常,國土(tu)危脆,四大苦空,五陰無我,生滅變(bian)異,虛偽無主。
7、一切眾生心想異故,造(zao)業亦(yi)異,由是故有諸趣輪轉(zhuan)。
8、多欲(yu)為苦(ku),生死疲(pi)勞,從(cong)貪欲(yu)起(qi),少欲(yu)無(wu)為,身心自在。
9、諸法集起(qi),畢竟無主(zhu)、無我我所(suo)。雖各隨業,所(suo)現不(bu)同(tong),而實于中,無有(you)作者。故一(yi)切法皆(jie)不(bu)思(si)議,自性(xing)如幻。
10、于(yu)諸法(fa)中。不(bu)生二解。一(yi)切佛(fo)法(fa)。疾(ji)得現前。
11、一切眾生,皆具(ju)如來(lai)智(zhi)慧德相,但因妄想執著,不能證得(de)。
12、善護(hu)口業(ye),不(bu)譏他(ta)過(guo);善護(hu)身業(ye),不(bu)犯律儀(yi);善護(hu)意(yi)業(ye),清凈無染。
13、知一切法。即心(xin)自性。成就慧身。不由他悟。
14、菩(pu)薩有(you)一(yi)(yi)法(fa),能(neng)斷(duan)(duan)一(yi)(yi)切(qie)諸惡道苦。何等為一(yi)(yi)?謂于晝夜,常念思惟觀察(cha)善法(fa),令(ling)諸善法(fa)念念增長,不容毫分不善間雜。是即能(neng)令(ling)諸惡永(yong)斷(duan)(duan),善法(fa)圓滿。
15、菩薩布施,等念怨親(qin),不(bu)念舊惡,不(bu)憎惡人(ren)。
16、十善業道(dao)。何等為十?謂(wei)能永離(li)殺生、偷盜、邪(xie)行、妄語(yu)、兩舌(she)、惡口(kou)、綺(qi)語(yu)、貪欲、瞋(chen)恚、邪(xie)見(jian)。
17、如(ru)來(lai)所以興出世,唯說彌陀本愿海。
18、戒莊嚴故,能生一切佛法義利,滿足大愿。
19、梵行(xing)法不可得(de)故。三世法皆(jie)空寂故。意無取(qu)著故。心(xin)無障礙故。所行(xing)無二(er)故。方便自在故。受無相(xiang)法故。觀無相(xiang)法故。知佛法平(ping)等(deng)故。具一切佛法故。如是名為(wei)清凈梵行(xing)。
20、于諸佛(fo)法(fa)(fa),心無所礙,住去來今諸佛(fo)之道,隨(sui)眾生住,恒不舍離。如諸法(fa)(fa)相,悉能通(tong)達(da),斷一切(qie)惡,具足眾善。
21、色(se)不異空(kong),空(kong)不異色(se);色(se)即(ji)是(shi)空(kong),空(kong)即(ji)是(shi)色(se)。
22、若諸菩薩善用其心,則獲一切(qie)勝妙功德。
23、如(ru)是一切(qie),靡不(bu)由心造善不(bu)善身業語業意業所致。而心無色,不(bu)可(ke)見取,但是虛妄。
24、人(ren)身(shen)難得(de),如優曇花。得(de)人(ren)身(shen)者(zhe),如爪上土(tu);失(shi)人(ren)身(shen)者(zhe),如大地土(tu)。
25、諸(zhu)惡莫作(zuo),諸(zhu)善奉(feng)行;自凈其意(yi),是諸(zhu)佛教。
26、聞(wen)已(yi)應(ying)起大慈悲心。觀察眾(zhong)生(sheng)。而不(bu)舍(she)離。思惟(wei)諸(zhu)法(fa)。無(wu)(wu)有休息(xi)。行無(wu)(wu)上業(ye)。不(bu)求果報。了知境界。如幻如夢。如影如響。亦如變化。
27、于(yu)身無所(suo)取。于(yu)修無所(suo)著。于(yu)法無所(suo)住。過去(qu)已滅。未來未至。現在空寂。無作業者。無受報者。此(ci)(ci)世不(bu)移動。彼世不(bu)改變。此(ci)(ci)中何(he)法。名為梵行(xing)。
28、人身(shen)難得(de)(de)今(jin)已得(de)(de),佛法難聞今(jin)已聞,此身(shen)不向(xiang)今(jin)生度,更(geng)待何時度此身(shen)?
29、菩(pu)提本(ben)無(wu)樹,明鏡亦非臺,本(ben)來無(wu)一物,何處惹塵埃。
30、汝若坐佛,即是殺佛。
31、心外(wai)無別(bie)佛,佛外(wai)無別(bie)心。
32、磨磚既不(bu)成鏡,坐禪(chan)豈(qi)能成佛。
33、自從(cong)胡(hu)亂后(hou),三十(shi)年不曾(ceng)少鹽醬。
34、心(xin)地含諸(zhu)種,遇澤悉皆萌。三昧華無相,何(he)壞復何(he)成。
35、道不屬修(xiu)(xiu)。若言修(xiu)(xiu)得,修(xiu)(xiu)成還壞(huai),即(ji)(ji)同(tong)聲聞(wen)。若言不修(xiu)(xiu),即(ji)(ji)同(tong)凡(fan)夫。
36、凡(fan)夫轉境不轉心(xin)。圣人轉心(xin)不轉境。
37、知“因(yin)果”即知進退(tui)。知悟(wu)行,即得開(kai)心果。
38、欲知(zhi)過去世,今(jin)生受者是。欲知(zhi)來世果,今(jin)生做者是。
39、 若真修道人,不見世(shi)間過(guo)。
40、智者知幻(huan)即離,愚者以幻(huan)為真(zhen)。
41、世間有為法(fa),如(ru)夢幻泡(pao)影,如(ru)露(lu)亦如(ru)電(dian),應作如(ru)是觀。
42、學德的孩子不變壞(huai),學悟的老(lao)人不癡(chi)呆(dai),學行的少年永不敗(bai)。
43、寡言養氣(qi),寡事養神(shen),寡思(si)養精,寡念養性。
44、凡夫迷失于(yu)當下,后悔于(yu)過(guo)去.圣(sheng)人覺悟(wu)于(yu)當下,解脫于(yu)未來。
45、節欲戒怒,是(shi)保身法,收斂安靜,是(shi)治家(jia)法,隨便自(zi)然,是(shi)省事(shi)法,行(xing)善修心是(shi)出世、法。守此四(si)法,結局通(tong)達。
46、我不入地(di)獄,誰入地(di)獄。
47、一(yi)花一(yi)世界,一(yi)葉菩提。
48、大悲無(wu)(wu)淚,大悟無(wu)(wu)言,大笑無(wu)(wu)聲。
49、貪淫(yin)致(zhi)老,瞋(chen)恚(hui)致(zhi)病,愚癡致(zhi)死,除(chu)三(san)得道。
50、身(shen)是菩提樹,心(xin)如明鏡臺,時時勤(qin)拂拭,勿使惹(re)塵埃。
51、苦(ku)海無邊,回頭是岸。放下屠刀,立(li)地(di)成佛。
52、不可說。
53、一花一世界,一佛(fo)一如來(lai)。
54、前世(shi)五百年的(de)(de)回眸才換得(de)今世(shi)的(de)(de)擦(ca)肩而過。
55、一切(qie)皆為虛幻
56、人生在世如(ru)身(shen)處荊棘(ji)之(zhi)中,心(xin)不動,人不妄動,不動則(ze)不傷;如(ru)心(xin)動則(ze)人妄動,傷其身(shen)痛其骨(gu),于是(shi)體會(hui)到世間諸般痛苦(ku)。
57、一切賢(xian)圣,皆以無(wu)為法(fa)而(er)有差別。
58、若以色見我,以音聲求我,是人行(xing)邪道,不能(neng)見如來。
59、人于浮世,獨(du)來(lai)獨(du)往,獨(du)生(sheng)獨(du)死,苦樂自當,無有代者(zhe)。
60、三垢消滅,身意柔軟,歡喜踴(yong)躍(yue),善(shan)心生(sheng)焉。
61、遠離粗言,自害(hai)害(hai)彼(bi),彼(bi)此俱害(hai)。修習善語(yu),自利利人,人我兼利。
62、心中閉塞(sai),意(yi)不(bu)開解(jie)。大命(ming)將(jiang)終,悔懼交至。不(bu)豫修善,臨(lin)時乃悔,悔之于后,將(jiang)何及乎?
63、善護口業,不嘰他過;善護身業,不失律儀(yi);善護意業,清(qing)凈無染(ran)。
64、人(ren)有至(zhi)心求道,精(jing)進不止(zhi),會當克(ke)果(guo),何愿不得?
65、諸佛經道(dao),難(nan)(nan)得難(nan)(nan)聞(wen)(wen)。遇(yu)善知識(shi),聞(wen)(wen)法能行,此亦(yi)為難(nan)(nan)。若聞(wen)(wen)斯經,信(xin)樂受持(chi),難(nan)(nan)中之難(nan)(nan),無過此難(nan)(nan)。
66、吃苦(ku)是了苦(ku),享福是消福。
67、有(you)所執(zhi)著,就是人(ren)心。無(wu)所執(zhi)著就是道心。
68、布(bu)(bu)施于人,就等于布(bu)(bu)施自己,功德是不落空的。
69、心(xin)地無(wu)非自(zi)(zi)性(xing)(xing)戒(jie),心(xin)地無(wu)癡自(zi)(zi)性(xing)(xing)慧(hui),心(xin)地無(wu)亂自(zi)(zi)性(xing)(xing)定(ding),不增(zeng)不減自(zi)(zi)金(jin)剛,身(shen)來(lai)身(shen)去本三昧(mei)。
70、心平何(he)老(lao)持戒,行(xing)(xing)直何(he)須(xu)坐(zuo)禪;恩則親養父母,義則上下相(xiang)憐;讓則尊卑和(he)睦,忍則眾惡(e)無喧(xuan);若能鉆木取火,淤泥定生紅蓮;苦口的是良藥,逆(ni)耳必(bi)是忠言;改過必(bi)生智慧,護短內(nei)心非賢;日行(xing)(xing)常(chang)行(xing)(xing)饒益,成道非由(you)施(shi)錢;菩提只向心覓,何(he)老(lao)向外求玄;聽說依此(ci)修行(xing)(xing),天堂只在(zai)目前。
71、即心(xin)名慧,即佛(fo)乃(nai)定。定慧等(deng)持,意中(zhong)清凈(jing)。悟(wu)此法門,由汝習性。用本(ben)無生,雙修是正。
72、口(kou)莫終日說空。心中不修此(ci)行。恰似凡人自稱國(guo)王,終不可得。
73、無常(chang)者,即佛性也;有常(chang)者,即一切善惡諸法分(fen)別心(xin)也。
74、何為禪定(ding)(ding)?外(wai)離相(xiang)(xiang)為禪,內不(bu)亂(luan)(luan)(luan)為定(ding)(ding)。外(wai)若(ruo)著相(xiang)(xiang),內心即(ji)亂(luan)(luan)(luan);外(wai)若(ruo)離相(xiang)(xiang),心即(ji)不(bu)亂(luan)(luan)(luan)。本性(xing)自凈(jing)自定(ding)(ding),只(zhi)為見境(jing),思境(jing)即(ji)亂(luan)(luan)(luan)。若(ruo)見諸境(jing)心不(bu)亂(luan)(luan)(luan)者,是真定(ding)(ding)也。
75、自(zi)性無(wu)非、無(wu)亂、無(wu)癡、念(nian)念(nian)般若(ruo)觀照(zhao),常(chang)離法相,自(zi)由(you)自(zi)在,縱橫盡得。
76、前念(nian)不(bu)生即心,后(hou)念(nian)不(bu)滅即佛;成一切相即心,離一切相即佛。
77、苦口的是(shi)良藥,逆耳必(bi)是(shi)忠言。改過必(bi)生智(zhi)能(neng),護短心(xin)內非(fei)賢。
78、凡自性不明的,都在五欲(yu)(yu)中滾(gun)來滾(gun)去。五欲(yu)(yu)是(shi)財、色、名(ming)、食、睡。由此(ci)五欲(yu)(yu)生(sheng)出喜(xi)、怒、哀、樂、愛、惡、欲(yu)(yu)七情。七情又(you)捆(kun)五欲(yu)(yu),因此(ci)生(sheng)死(si)不了。
79、人命(ming)無(wu)常,朝存夕亡,如石火電光。
80、美女在前(qian),則以為一枝花,其(qi)實,迷(mi)魂鬼子就是她。
81、善用心者,心田不(bu)長無明草,處處常開智慧花。
82、三界輪回淫(yin)為本,六道往返(fan)愛為基。可見(jian)有淫(yin)就有生(sheng)死,斷淫(yin)就斷生(sheng)死。
83、時光長短,唯心(xin)所造。一切苦(ku)樂(le),隨(sui)境所遷。
84、時間是剎那剎那的(de)過,剎那剎那的(de)催人老。
85、有智不在年高(gao),無智空長百歲。
86、勿待老來方(fang)學道(dao),孤墳多是少年人。
87、禪是靜慮,要(yao)在靜中(zhong)思慮好歹,擇善而(er)從(cong)。
88、精進勇(yong)猛,有(you)大愿力,難的會變(bian)為易。疏散放逸,悠悠忽(hu)忽(hu),易的也變(bian)為難。
89、有憎愛(ai)心(xin),就有煩惱(nao);憎心(xin)一起,道心(xin)就退。
90、生命可置之度外,因(yin)果不可昧于毫厘(li)。
91、以(yi)智慧明(ming)鑒(jian)自(zi)心(xin),以(yi)禪定(ding)安樂(le)自(zi)心(xin)。以(yi)精(jing)進堅固自(zi)心(xin),以(yi)忍辱滌蕩自(zi)心(xin)。以(yi)持(chi)戒清凈自(zi)心(xin),以(yi)布(bu)施(shi)解脫自(zi)心(xin)。
92、用功的人要善于調和身(shen)心(xin),務使心(xin)平氣(qi)和,無掛無礙,無我無人,行住坐臥,妙合玄機。
93、何謂戒(jie)定慧(hui)?防非止惡曰(yue)戒(jie)。六(liu)根(gen)涉(she)境(jing),心不(bu)隨緣曰(yue)定。心境(jing)俱空,照(zhao)覽無(wu)惑曰(yue)慧(hui)。防止三業之(zhi)邪非,則(ze)心水自(zi)澄明(ming),即由(you)戒(jie)生定。心水澄明(ming),則(ze)自(zi)照(zhao)萬(wan)象,即由(you)定生慧(hui)。
94、佛法的(de)根本(ben)要義(yi),乃是戒(jie)、定(ding)、慧三字(zi),如(ru)鼎之三足,缺一不可。
95、學佛當以明心見性(xing)為本,斷惡修善為行。
96、做工(gong)夫不一定在靜中,能(neng)在動中不動,才是真實工(gong)夫。
97、能不(bu)起(qi)分別(bie)心,無心任(ren)運(yun),就(jiu)不(bu)生(sheng)煩(fan)惱;心若分別(bie),即成見塵,就(jiu)有煩(fan)惱,就(jiu)被苦樂境(jing)界轉(zhuan)了。
98、眾生習(xi)氣毛病(bing)有(you)八萬四千煩惱,所(suo)以佛(fo)就有(you)八萬四千法(fa)門來(lai)對治,這是佛(fo)的善(shan)巧(qiao)方(fang)便。你有(you)什(shen)么病(bing),就給你什(shen)么藥(yao)。佛(fo)說(shuo)一(yi)切(qie)(qie)法(fa),為度一(yi)切(qie)(qie)心,若無一(yi)切(qie)(qie)心,何用一(yi)切(qie)(qie)法(fa)?
99、世間七珍,雖稱(cheng)為寶,享(xiang)樂(le)一時,畢竟成空,只能養生,不能脫(tuo)死。若佛三寶,則(ze)能息(xi)無邊生死,遠離一切(qie)大(da)怖畏故,永(yong)享(xiang)常樂(le)。
100、不(bu)論念佛(fo)也(ye)好(hao)(hao),持咒也(ye)好(hao)(hao),參禪也(ye)好(hao)(hao),總要(yao)認定一(yi)門,驀直干去(qu),永不(bu)退悔。今天(tian)不(bu)成功,今世不(bu)成功,來世一(yi)樣干。溈山老人(ren)所(suo)謂(wei):“生生若(ruo)能(neng)不(bu)退,佛(fo)階決定可期。”
101、你我都是一個心(xin),只因(yin)迷悟而不同。
102、人身(shen)造化(hua)和天地(di)一般(ban),身(shen)心動靜、行(xing)住坐臥,要順時調護。
103、以智(zhi)慧(hui)明鑒(jian)自(zi)心,以禪定安樂自(zi)心,以精進堅固自(zi)心,以忍辱(ru)滌蕩(dang)自(zi)心,以持(chi)戒清凈自(zi)心,以布施解脫自(zi)心。
104、能動靜忘懷(huai),利水(shui)清月現。
105、不謀其前,不慮(lv)其后(hou),不戀當今;行也安然(ran),坐(zuo)也安然(ran),窮也安然(ran),富也安然(ran);寵辱(ru)不驚,看庭前花開花落;去留(liu)無意,望天(tian)空云卷云舒。
106、苦樂隨緣,得失隨緣。
107、若(ruo)自前世因,今(jin)生受者是(shi)。若(ruo)知來世果,今(jin)生做者是(shi)。
108、若人(ren)造重罪,作已深自責;懺悔更(geng)不(bu)造,能(neng)拔根本(ben)業(ye)。