《經(jing)伏(fu)(fu)波(bo)神祠(ci)》,黃庭(ting)堅書,紙本(ben),行書。33.6×82.6cm,凡16行,166字。日本(ben)東京細川護立氏藏。此(ci)為書劉禹錫詞卷,伏(fu)(fu)波(bo)指(zhi)漢代名將伏(fu)(fu)波(bo)將軍馬(ma)援。書于建中(zhong)靖國元年(1101年)五月黃庭(ting)堅五十七歲(sui)時所書。卷后自題云:“持到淮南,見余故舊可示之,何如元祐中(zhong)黃魯(lu)直書?”蓋其晚年得意之筆(bi)。
明(ming)代(dai)文徵明(ming)評其(qi):“真得折(zhe)釵(chai)、屋漏之(zhi)妙。”曾經宋養正(zheng)善、明(ming)沈周(zhou)、項(xiang)元汴、清成親王、劉文清及現(xian)代(dai)葉(xie)恭(gong)綽、張大千等人(ren)收(shou)(shou)藏。《清河(he)書畫舫》、《珊瑚網》、《平生壯觀》等著錄。《聽(ting)雨樓帖》、《詒晉(jin)齋法(fa)帖》、《小清秘閣帖》等收(shou)(shou)錄。有(you)影印本行(xing)世。
經伏波(bo)神祠(ci)劉禹錫蒙(meng)蒙(meng)篁竹下(xia),有(you)路上壺頭。漢(han)壘麏(jun)鼯(wu)斗,蠻溪霧(wu)雨(yu)愁。懷人敬遺像(xiang),閱世指東流。自負(fu)霸(ba)王略,安知恩澤(ze)侯(hou)。鄉園辭石柱(zhu),筋力盡炎洲。一以(yi)功名累(lei),翻思馬(ma)少游。
黃庭堅(1045.8.9-1105.5.24),字魯直,號(hao)山谷道人,晚號(hao)涪(fu)翁(weng),洪(hong)州分(fen)寧(今江(jiang)西省九江(jiang)市修水縣)人,北宋著名文(wen)學家、書法家,為(wei)盛極(ji)一時的(de)江(jiang)西詩派開山之祖(zu),與杜甫、陳師道和陳與義素有“一祖(zu)三宗”(黃庭堅為(wei)其中一宗)之稱。