凡(fan)六(liu)十一(yi)(yi)卷(juan)。其卷(juan)一(yi)(yi)為(wei)《度(du)(du)(du)人(ren)(ren)(ren)經(jing)(jing)(jing)》本(ben)文,今(jin)靈寶諸(zhu)(zhu)經(jing)(jing)(jing)之(zhi)(zhi)(zhi)一(yi)(yi)。全文主(zhu)題思想宣(xuan)傳(chuan)齋戒誦經(jing)(jing)(jing),功德甚(shen)重,上消天(tian)災(zai),保鎮帝王,下禳毒害(hai)以(yi)(yi)度(du)(du)(du)兆民,男女皆受(shou)護度(du)(du)(du),咸得(de)(de)長生。故可以(yi)(yi)“仙(xian)道貴生,無(wu)量(liang)度(du)(du)(du)人(ren)(ren)(ren),上開(kai)(kai)八門,飛天(tian)法輪。罪(zui)福禁戒,宿命因緣(yuan)。普(pu)受(shou)開(kai)(kai)度(du)(du)(du),死魂生身(shen)。身(shen)得(de)(de)受(shou)生,上聞(wen)諸(zhu)(zhu)天(tian)。”該經(jing)(jing)(jing)據《云笈七簽(qian)》卷(juan)三(san)《靈寶略(lve)記》稱:太極真(zhen)人(ren)(ren)(ren)徐來(lai)(lai)勒授葛(ge)玄《靈寶經(jing)(jing)(jing)》三(san)十三(san)卷(juan)。陶弘景《真(zhen)誥敘錄(lu)》謂:“葛(ge)巢甫(fu)造構(gou)靈寶,風教大行”。該經(jing)(jing)(jing)卷(juan)一(yi)(yi)為(wei)經(jing)(jing)(jing)文,馀卷(juan)為(wei)敷衍經(jing)(jing)(jing)文。敦煌P2861-P2256號卷(juan)子載有宋陸修靜《元(yuan)始舊(jiu)經(jing)(jing)(jing)紫(zi)微金格目(mu)》著錄(lu):“《無(wu)量(liang)度(du)(du)(du)人(ren)(ren)(ren)上品》一(yi)(yi)卷(juan)已出(chu)。卷(juan)目(mu)云:《太上洞(dong)玄靈寶無(wu)量(liang)度(du)(du)(du)人(ren)(ren)(ren)上品妙經(jing)(jing)(jing)》。”《靈寶無(wu)量(liang)度(du)(du)(du)人(ren)(ren)(ren)上品妙經(jing)(jing)(jing)》,由東晉后期(qi)葛(ge)巢甫(fu)所“造構(gou)”,在道教史上有重要影(ying)響(xiang)。《度(du)(du)(du)人(ren)(ren)(ren)經(jing)(jing)(jing)》中有明顯的(de)(de)外來(lai)(lai)成(cheng)分(fen),以(yi)(yi)往的(de)(de)研(yan)究者(zhe)常將之(zhi)(zhi)(zhi)歸于(yu)佛教影(ying)響(xiang),實際并不確切。《度(du)(du)(du)人(ren)(ren)(ren)經(jing)(jing)(jing)》的(de)(de)外來(lai)(lai)成(cheng)分(fen)主(zhu)要來(lai)(lai)自婆(po)羅門教,如以(yi)(yi)大梵為(wei)主(zhu)神(shen),宇(yu)宙(zhou)經(jing)(jing)(jing)歷劫(jie)運的(de)(de)演(yan)化圖景,元(yuan)始天(tian)尊(zun)開(kai)(kai)劫(jie)度(du)(du)(du)人(ren)(ren)(ren),等(deng)等(deng),都是(shi)直接來(lai)(lai)自婆(po)羅門教,或是(shi)從中引伸、訛(e)變而成(cheng)的(de)(de)。其中“大梵隱語(yu)”之(zhi)(zhi)(zhi)類對諸(zhu)(zhu)天(tian)的(de)(de)贊頌之(zhi)(zhi)(zhi)辭,譯自婆(po)羅門經(jing)(jing)(jing)典,但(dan)經(jing)(jing)(jing)過(guo)了濃(nong)縮改(gai)寫(xie)。這(zhe)些贊頌原有一(yi)(yi)定(ding)曲調,稱為(wei)《洞(dong)章(zhang)》,是(shi)步虛聲的(de)(de)前身(shen)。
受道家(jia)玄(xuan)學(xue)盛(sheng)行(xing)的影響(xiang)度人(ren)經(jing)在(zai)道家(jia)學(xue)者中頗受青(qing)睞從南朝齊嚴東開始。至唐(tang)薛幽棲、李少微、成玄(xuan)英、張(zhang)萬福,宋陳(chen)景元、陳(chen)椿榮(rong)、蕭應叟,元薛季昭、陳(chen)觀吾、陳(chen)致虛,明張(zhang)宇初.都對《度人(ren)經(jing)》進行(xing)詮(quan)解(jie)注釋。受宋朝崇老尚道的思想影響(xiang),宋真(zhen)宗、宋徽(hui)宗更(geng)是為《度人(ren)經(jing)》作序。其中以(yi)道家(jia)思想盛(sheng)行(xing)的唐(tang)宋時代注疏最多,理論也(ye)最為精湛(zhan)。
《度人(ren)(ren)經》本(ben)身包含(han)的(de)哲(zhe)學思想,主要是(shi)(shi)宇宙(zhou)生(sheng)成論(lun)。《度人(ren)(ren)經》的(de)作者(zhe)(zhe)和另三位注者(zhe)(zhe)嚴東、薛(xue)幽棲(qi)、李少微都受漢(han)代哲(zhe)學很大的(de)影(ying)響, 基本(ben)都是(shi)(shi)炁一(yi)元論(lun)者(zhe)(zhe),認為是(shi)(shi)炁生(sheng)成一(yi)切。這個炁是(shi)(shi)原(yuan)初物(wu)質、萬(wan)物(wu)的(de)發生(sheng)因的(de)意思,并無本(ben)體(ti)的(de)含(han)義。《度人(ren)(ren)經》、嚴東、薛(xue)幽棲(qi)、成玄(xuan)英均認為宇宙(zhou)開始時初劫叫做延康,之后是(shi)(shi)龍(long)漢(han),再是(shi)(shi)赤明。
成玄英進一步說(shuo),延(yan)康(kang)劫(jie)時(shi)混沌(dun)(dun)未(wei)開(kai),只有(you)妙炁;龍(long)漢劫(jie)混沌(dun)(dun)初開(kai),仍未(wei)有(you)萬物;赤明劫(jie)始有(you)陰陽日月,誕生諸天。
妙炁繞諸天一周(zhou),便是一年;與五方五行之炁交匯,便產生四時(shi)和萬物(wu)。而李少微說法不同,他認為(wei)先有龍(long)漢劫(jie),然(ran)后(hou)是赤明(ming)劫(jie);最(zui)后(hou)是延(yan)康劫(jie),三個大(da)(da)劫(jie)加若(ruo)干(gan)小劫(jie)組成一個大(da)(da)周(zhou)期,當(dang)延(yan)康劫(jie)末(mo)時(shi),種民四天,即無(wu)上常融天、玉隆騰勝天、龍(long)變梵度天、平育(yu)賈奕天以下,一切徹底毀(hui)滅。
然后(hou)是(shi)關于空(kong)間(jian)問(wen)題(ti)的(de)(de)(de)諸(zhu)天(tian)(tian)(tian)說(shuo)。諸(zhu)天(tian)(tian)(tian)說(shuo)可(ke)能是(shi)《度人經(jing)》中(zhong)最復雜的(de)(de)(de)問(wen)題(ti),已有(you)幾位(wei)學者對其進(jin)行(xing)總結,但都不(bu)夠完(wan)整(zheng),問(wen)題(ti)是(shi)他(ta)們都把(ba)《度人經(jing)》中(zhong)的(de)(de)(de)諸(zhu)天(tian)(tian)(tian)說(shuo)當(dang)做完(wan)善的(de)(de)(de)學說(shuo)。筆(bi)者現將經(jing)中(zhong)和(he)四位(wei)注疏者的(de)(de)(de)諸(zhu)天(tian)(tian)(tian)說(shuo)總結如下。五者的(de)(de)(de)諸(zhu)天(tian)(tian)(tian)說(shuo)相同的(de)(de)(de)地(di)方是(shi)都認為有(you)三(san)十二天(tian)(tian)(tian)和(he)大羅天(tian)(tian)(tian)。
《度(du)人經》提到(dao)(dao)了三(san)十(shi)二天(tian)上(shang)有大羅,也(ye)提到(dao)(dao)玉清(qing)、上(shang)清(qing),但未(wei)提及有三(san)天(tian),而當(dang)時玉清(qing)、上(shang)清(qing)、大羅很(hen)難(nan)說(shuo)是不是一(yi)層(ceng)天(tian)的名稱,那么《度(du)人經》中(zhong)的是三(san)十(shi)二天(tian)說(shuo)或三(san)十(shi)三(san)天(tian)說(shuo),道教的排列方式非常特殊。
在(zai)這(zhe)里關于(yu)三(san)十二(er)天(tian)(tian)境(jing)界(jie)(jie)的(de)(de)高下,成(cheng)(cheng)(cheng)玄(xuan)英(ying)初步展(zhan)露了他(ta)的(de)(de)哲學(xue)(xue)才能(neng),他(ta)認為(wei)欲界(jie)(jie)的(de)(de)人(ren)有(you)六(liu)欲根,凈(jing)化(hua)一(yi)(yi)根則(ze)可上(shang)升(sheng)一(yi)(yi)天(tian)(tian),六(liu)根俱凈(jing)就(jiu)進入(ru)色(se)界(jie)(jie),再逐(zhu)步凈(jing)化(hua)六(liu)色(se)塵(chen)、六(liu)細塵(chen)、六(liu)輕(qing)塵(chen),則(ze)進入(ru)無(wu)色(se)界(jie)(jie)。無(wu)色(se)界(jie)(jie)第(di)(di)一(yi)(yi)天(tian)(tian)的(de)(de)人(ren)沒(mei)有(you)形(xing)體,只有(you)心識。修行(xing)炁觀,可進第(di)(di)二(er)天(tian)(tian)。舍棄心識,達(da)到(dao)無(wu)為(wei),可進第(di)(di)三(san)天(tian)(tian)。這(zhe)里的(de)(de)無(wu)為(wei)與下文兼(jian)忘(wang)是(shi)同(tong)義(yi),特指將(jiang)空有(you)等一(yi)(yi)切都看作無(wu)。成(cheng)(cheng)(cheng)玄(xuan)英(ying)指出(chu),這(zhe)樣(yang)則(ze)只保留了真,而失去了應。如(ru)能(neng)將(jiang)真與應統一(yi)(yi),認識到(dao)若(ruo)有(you)若(ruo)無(wu),既無(wu)形(xing)象,又能(neng)生(sheng)成(cheng)(cheng)(cheng)萬象,則(ze)升(sheng)第(di)(di)四(si)(si)天(tian)(tian)。關于(yu)三(san)十二(er)天(tian)(tian),保留的(de)(de)成(cheng)(cheng)(cheng)玄(xuan)英(ying)的(de)(de)疏文至此結束,很明顯(xian),這(zhe)里是(shi)成(cheng)(cheng)(cheng)玄(xuan)英(ying)重(zhong)玄(xuan)學(xue)(xue)思想(xiang)的(de)(de)第(di)(di)一(yi)(yi)次(ci)登場,我們猜測后(hou)面他(ta)也許會說達(da)到(dao)非有(you)非無(wu)的(de)(de)境(jing)界(jie)(jie)就(jiu)能(neng)升(sheng)入(ru)種(zhong)民四(si)(si)天(tian)(tian)。在(zai)《度(du)人(ren)經四(si)(si)注》中(zhong)借(jie)空間來論述修行(xing)境(jing)界(jie)(jie),并不是(shi)只有(you)成(cheng)(cheng)(cheng)玄(xuan)英(ying)一(yi)(yi)人(ren),但他(ta)的(de)(de)論述最(zui)為(wei)深(shen)刻。此前在(zai)解(jie)釋原始(shi)天(tian)(tian)尊(zun)說經十遍的(de)(de)一(yi)(yi)段(duan)經文時,也只有(you)成(cheng)(cheng)(cheng)玄(xuan)英(ying)一(yi)(yi)人(ren)將(jiang)其解(jie)釋為(wei)修行(xing)境(jing)界(jie)(jie)的(de)(de)提高。
《度人經(jing)》還宣揚“仙(xian)道(dao)(dao)(dao)貴生(sheng),無量度人”、“仙(xian)道(dao)(dao)(dao)貴生(sheng),鬼(gui)(gui)(gui)道(dao)(dao)(dao)貴終”、“仙(xian)道(dao)(dao)(dao)常(chang)自(zi)吉,鬼(gui)(gui)(gui)道(dao)(dao)(dao)常(chang)自(zi)兇(xiong)”、“仙(xian)道(dao)(dao)(dao)貴度,鬼(gui)(gui)(gui)道(dao)(dao)(dao)相連”之旨。《度人經(jing)》卷(juan)(juan)二至六(liu)十一(yi)(yi)(yi)卷(juan)(juan),每卷(juan)(juan)各立(li)品(pin)(pin)目,內容據(ju)第(di)一(yi)(yi)(yi)卷(juan)(juan)加以闡述,主(zhu)要可以分為三大類(lei)。第(di)一(yi)(yi)(yi)類(lei)根據(ju)陰陽、三才、五(wu)行(xing)(xing)之理論,說明宇宙生(sheng)成、人物繁(fan)育及其順德(de)濟(ji)功之道(dao)(dao)(dao)。如(ru)《玉明運度品(pin)(pin)》、《陰陽離合五(wu)行(xing)(xing)化體品(pin)(pin)》等。第(di)二類(lei)舉陳(chen)消災、辟邪(xie)、制鬼(gui)(gui)(gui)、鎭魔之方(fang),以盡祈(qi)禳(rang)濟(ji)度之用。如(ru)《祈(qi)禳(rang)水(shui)旱品(pin)(pin)》、《斬(zhan)滅五(wu)行(xing)(xing)邪(xie)怪品(pin)(pin)》等。第(di)三類(lei)論保形養神(shen)、長生(sheng)成眞之方(fang)。如(ru)《長生(sheng)乆視品(pin)(pin)》、《回(hui)生(sheng)起(qi)死品(pin)(pin)》等。各卷(juan)(juan)文(wen)體結構與第(di)一(yi)(yi)(yi)卷(juan)(juan)相同,但間附(fu)眞雯(wen)寳符(fu)。
度人經自道(dao)(dao)家玄(xuan)(xuan)學盛行(xing),南(nan)朝起歷代多有(you)(you)注(zhu)(zhu)(zhu)(zhu)釋(shi)。多有(you)(you)以丹(dan)道(dao)(dao)注(zhu)(zhu)(zhu)(zhu)釋(shi)者。然(ran)其經文(wen),以十(shi)為用。在數術(shu)上是(shi)(shi)(shi)超過九(jiu)轉金(jin)丹(dan)大道(dao)(dao)的(de)。注(zhu)(zhu)(zhu)(zhu)釋(shi)中以北(bei)宋初陳景元的(de)《元始無(wu)量度人上品妙經四注(zhu)(zhu)(zhu)(zhu)》最(zui)重(zhong)要。其中嚴東、薛幽棲、李(li)(li)少(shao)微(wei),成(cheng)玄(xuan)(xuan)英(ying)四人注(zhu)(zhu)(zhu)(zhu)疏(shu)中,又以李(li)(li)少(shao)微(wei)(清微(wei)派祖師),成(cheng)玄(xuan)(xuan)英(ying)(唐朝哲學巔峰)的(de)注(zhu)(zhu)(zhu)(zhu)解最(zui)為精彩玄(xuan)(xuan)奧。嚴東、薛幽棲的(de)哲學思想明顯較李(li)(li)少(shao)微(wei)、成(cheng)玄(xuan)(xuan)英(ying)二人的(de)原始、粗陋。成(cheng)玄(xuan)(xuan)英(ying)的(de)疏(shu)是(shi)(shi)(shi)對(dui)李(li)(li)少(shao)微(wei)的(de)注(zhu)(zhu)(zhu)(zhu)的(de)疏(shu)解,所以成(cheng)玄(xuan)(xuan)英(ying)注(zhu)(zhu)(zhu)(zhu)解《度人經》的(de)思想跟李(li)(li)少(shao)微(wei)最(zui)為接近,他們雖承認梵炁(qi)的(de)存在,但(dan)說(shuo)梵炁(qi)只是(shi)(shi)(shi)混雜之(zhi)炁(qi),道(dao)(dao)不(bu)是(shi)(shi)(shi)梵炁(qi),道(dao)(dao)是(shi)(shi)(shi)虛極之(zhi)理,真(zhen)正作為原初物(wu)質的(de)叫做妙炁(qi)。此外成(cheng)玄(xuan)(xuan)英(ying)和李(li)(li)少(shao)微(wei)都提到了真(zhen)和應這對(dui)概念,但(dan)并無(wu)深入分(fen)析(xi)。
《度人經四注(zhu)》中兩個未引起足夠重視的概(gai)念玄和梵。先將關于玄的不同含義(除去用(yong)作專有名(ming)詞如玄都(dou)、玄武等)總結如下,《度人經》中“玄”的含義有:①“玄坐”的玄,通(tong)懸(xuan);②微妙(miao);③炁;④空(kong)。嚴東注(zhu):①空(kong);②炁;③深奧;④黑(hei)色(se);⑤天(tian);⑥深遠(yuan)。薛幽棲(qi)注(zhu):①微妙(miao)、隱秘(mi);②空(kong);③真;④道;⑤天(tian);⑥炁。李(li)少微注(zhu):①主觀(guan)方面能認(ren)識(shi)道的智慧(hui);②客觀(guan)的至(zhi)(zhi)理、妙(miao)數;③微妙(miao)、深奧;④天(tian);⑤空(kong);⑥陰。成玄英疏:①天(tian);②黑(hei)色(se),眾色(se)之(zhi)(zhi)主;③無(wu)窮無(wu)極之(zhi)(zhi)貌(mao);④空(kong);⑤微妙(miao);⑥至(zhi)(zhi)理。作這些羅列并(bing)非無(wu)用(yong),至(zhi)(zhi)少可以看出成玄英、李(li)少雖還未將玄按照重玄學解(jie)釋(shi)為不滯(zhi),而(er)仍按傳統解(jie)釋(shi)為天(tian)、空(kong),但(dan)他們并(bing)不同意將其解(jie)釋(shi)為炁,反(fan)而(er)解(jie)釋(shi)為理。
然(ran)后(hou)總結“梵”,《度人經(jing)》中“梵”的(de)(de)含義有(you):①天(tian)(tian);②炁(qi)。嚴東(dong)注(zhu):①炁(qi);②天(tian)(tian);③道(dao)(dao);④真。薛幽(you)棲(qi)(qi)注(zhu):①道(dao)(dao);②玄(xuan);③天(tian)(tian);④真;⑤炁(qi)。李(li)(li)少微(wei)注(zhu):①天(tian)(tian);②炁(qi);③通(tong)泛(fan),混雜;④通(tong)泛(fan),遍在。成玄(xuan)英(ying)(ying)疏:①炁(qi);②通(tong)泛(fan),混雜。現能(neng)清楚地看(kan)(kan)出(chu)成玄(xuan)英(ying)(ying)和薛幽(you)棲(qi)(qi)代表兩種對立(li)的(de)(de)立(li)場(chang),而(er)(er)(er)李(li)(li)少微(wei)接近成玄(xuan)英(ying)(ying),嚴東(dong)接近薛幽(you)棲(qi)(qi)。薛幽(you)棲(qi)(qi)將(jiang)梵、道(dao)(dao)皆看(kan)(kan)做(zuo)是(shi)炁(qi)。而(er)(er)(er)成玄(xuan)英(ying)(ying)與(yu)李(li)(li)少微(wei)的(de)(de)解釋,將(jiang)泛(fan)雜說(shuo)成是(shi)梵的(de)(de)本意,梵炁(qi)并不(bu)是(shi)高貴的(de)(de)萬物始祖(zu),而(er)(er)(er)是(shi)雜炁(qi),是(shi)指(zhi)摻雜了兩個星宿的(de)(de)炁(qi),這樣(yang)大大降低了梵的(de)(de)地位。這種解釋出(chu)于兩種考(kao)量。首先是(shi)哲學立(li)場(chang)的(de)(de)考(kao)量,成玄(xuan)英(ying)(ying)與(yu)李(li)(li)少微(wei)認為道(dao)(dao)是(shi)真常之(zhi)理,不(bu)是(shi)梵炁(qi),而(er)(er)(er)薛幽(you)棲(qi)(qi)認為梵就是(shi)道(dao)(dao),也就是(shi)梵炁(qi),這是(shi)成玄(xuan)英(ying)(ying)與(yu)李(li)(li)少微(wei)決不(bu)能(neng)同意的(de)(de)。還有(you)就是(shi)出(chu)于宗(zong)教立(li)場(chang)的(de)(de)考(kao)慮(lv),成玄(xuan)英(ying)(ying)與(yu)李(li)(li)少微(wei)的(de)(de)思想較(jiao)之(zhi)前的(de)(de)道(dao)(dao)教學者都要成熟。
靈寶(bao)天(tian)尊(zun)敘述元始天(tian)尊(zun)在始青天(tian)中碧(bi)落空歌太浮(fu)黎土向十方天(tian)尊(zun)大神演(yan)說(shuo)(shuo)《靈寶(bao)度(du)人經(jing)(jing)(jing)》教。謂“說(shuo)(shuo)經(jing)(jing)(jing)一徧(bian)(bian),諸天(tian)大圣同時稱善(shan),是時一國男女壟病(bing),耳皆開聰。說(shuo)(shuo)經(jing)(jing)(jing)二徧(bian)(bian),盲者(zhe)目(mu)明。說(shuo)(shuo)經(jing)(jing)(jing)三徧(bian)(bian),喑者(zhe)能言。說(shuo)(shuo)經(jing)(jing)(jing)四徧(bian)(bian),跛痾積逮,皆能起(qi)(qi)行。說(shuo)(shuo)經(jing)(jing)(jing)五徧(bian)(bian),久病(bing)痼疾,一時復(fu)形(xing)。說(shuo)(shuo)經(jing)(jing)(jing)六徧(bian)(bian),白發反黑,齒落更(geng)生。說(shuo)(shuo)經(jing)(jing)(jing)七徧(bian)(bian),老者(zhe)反壯,少者(zhe)皆強。說(shuo)(shuo)經(jing)(jing)(jing)八徧(bian)(bian),婦人懷姙,鳥獸(shou)含(han)胎,已生未生皆得生成。說(shuo)(shuo)經(jing)(jing)(jing)九徧(bian)(bian),地藏發泄,金玉露形(xing)。說(shuo)(shuo)經(jing)(jing)(jing)十徧(bian)(bian),枯骨(gu)更(geng)生,皆起(qi)(qi)成人。”
尊崇元始(shi)天尊為至(zhi)高無上之神。又敷述(shu)十方有度人不(bu)死之神,以及三界、五帝、三十二天帝、地府酆都等神鬼系統。
謂三界(jie)為(wei)欲(yu)界(jie)、色(se)界(jie)、無色(se)界(jie)。欲(yu)界(jie),言有(you)色(se)欲(yu),交(jiao)接陰陽,人民胎生。欲(yu)界(jie)有(you)六天,初下二(er)天,果報尚粗(cu),猶(you)以身高為(wei)欲(yu),次二(er)天以執(zhi)手(shou)為(wei)欲(yu)。第五天以口說為(wei)欲(yu),第六天以眼(yan)神為(wei)欲(yu)。色(se)界(jie)謂六欲(yu)總(zong)凈超(chao)出欲(yu)界(jie),上進一天,卽登色(se)界(jie)。
色(se)界總色(se)一十(shi)八天(tian)(tian)。至(zhi)無(wu)(wu)色(se)界,至(zhi)真(zhen)無(wu)(wu)情(qing),不交陰陽,人民(min)化生,但(dan)啖香炁(qi),無(wu)(wu)復(fu)形質之(zhi)(zhi)患。此界之(zhi)(zhi)中(zhong),人身微妙,無(wu)(wu)復(fu)形色(se),或復(fu)形長(chang)數(shu)百(bai)丈而人不見,唯(wei)真(zhen)人能(neng)見之(zhi)(zhi),同天(tian)(tian)人壽命。若人修(xiu)至(zhi)此天(tian)(tian),唯(wei)存心識以入(ru)炁(qi)觀,更(geng)能(neng)進修(xiu),卽(ji)生四種民(min)天(tian)(tian)。
又謂四(si)種民天者,除(chu)二炁出(chu)入之(zhi)外(wai),無(wu)年壽之(zhi)限,喜(xi)樂清凈也。云三十二天,位在四(si)方,方有八天,合(he)三十二天。
又(you)有所謂(wei)“三天(tian)(tian)羅其(qi)上(shang),大羅之上(shang),并(bing)皆空虛,有自然(ran)五霞,其(qi)色蒼黃(huang),號(hao)曰(yue)黃(huang)天(tian)(tian),黃(huang)天(tian)(tian)之上(shang),其(qi)色青(qing)蒼,號(hao)曰(yue)蒼天(tian)(tian),蒼天(tian)(tian)之上(shang),其(qi)處玄空,積空成青(qing),號(hao)曰(yue)青(qing)天(tian)(tian)。”
接著說明得生“欲界(jie)”、“色界(jie)”、“無(wu)色界(jie)”、“種民天(tian)”、“三清境(jing)”的方(fang)法。謂凡人口業凈,有十善功(gong)(gong),以上生欲界(jie)之(zhi)天(tian);身業凈,有三百善功(gong)(gong),得生色界(jie)天(tian);心業凈,有六百善功(gong)(gong),生無(wu)色界(jie)四天(tian);炁觀轉妙,結習都忘,洞入自然(ran),卽(ji)升居種民天(tian)也。
在(zai)地(di)府酆都等(deng)鬼神(shen)中,有(you)萬神(shen)之宗的五帝大魔(mo)王總領鬼兵,飛(fei)游太空(kong),受命神(shen)公,普掃(sao)不(bu)祥。有(you)天地(di)水三(san)官(guan)北(bei)酆刺奸(jian)明檢鬼營。謂(wei)酆都九府之中,有(you)九部(bu)刺奸(jian),又有(you)九都使(shi)者。北(bei)帝在(zai)酆都之上,命九都使(shi)者常檢校三(san)官(guan)九府之中善惡之魂(hun)等(deng)說。謂(wei)諸飛(fei)天大神(shen)時(shi)常監(jian)視人們(men)的善惡行為(wei),若人齊心修齋,六(liu)時(shi)行香轉經(jing),降消諸不(bu)祥。
誦讀(du)此經需(xu)要(yao)燒香,面(mian)東而跪。香案坐西面(mian)東。
誦八大神咒
誦三清寶誥
誦經題道言昔于始青——功滿德就,飛(fei)升上(shang)清。
續香,面東盤坐,如經文(wen)所述操作。
誦經(jing),元始(shi)無(wu)量(liang)度人(ren)上品(pin)妙經(jing)元始(shi)洞玄(xuan),靈寶本章——大量(liang)玄(xuan)玄(xuan)也。(其(qi)中元始(shi)靈書上篇不(bu)誦)反復十遍(bian)。沒時(shi)間也可一遍(bian)。再沒時(shi)間只誦元始(shi)靈書中篇。
太極真人頌
回向、結束。
注意:元始靈上篇(pian)、下篇(pian)。以及下篇(pian)之后緊跟著(zhu)的(de)那一段并非平日誦(song)讀內(nei)容。
誦讀時間
每日皆可誦,但必須尋潔凈之(zhi)地面東誦經(jing)。
比較好(hao)的(de)日子以下(xia)日子誦經當天必須吃素、沐浴(yu)忌蔥蒜葷腥酒色(se)
三元農(nong)歷(li)正(zheng)月十五(wu)(wu)上元日、七月十五(wu)(wu)中元日、十月十五(wu)(wu)下元日
三會農歷正月(yue)初(chu)七(qi)(qi)日舉遷上會、七(qi)(qi)月(yue)初(chu)七(qi)(qi)日慶生中會、十月(yue)初(chu)五(wu)日建生大(da)會
五(wu)臘(la)(la)天臘(la)(la)農歷正月(yue)(yue)初(chu)(chu)(chu)一(yi)、地(di)臘(la)(la)五(wu)月(yue)(yue)初(chu)(chu)(chu)五(wu)、道德臘(la)(la)七(qi)月(yue)(yue)初(chu)(chu)(chu)七(qi)、民歲臘(la)(la)十月(yue)(yue)初(chu)(chu)(chu)一(yi)、王侯臘(la)(la)臘(la)(la)月(yue)(yue)初(chu)(chu)(chu)八
八節(立(li)(li)春、立(li)(li)夏(xia)、立(li)(li)秋、立(li)(li)冬、春分、秋分、夏(xia)至(zhi)靈寶天(tian)尊誕辰(chen)、冬至(zhi)元始(shi)天(tian)尊誕辰(chen))
道德天(tian)尊誕(dan)辰農(nong)歷二月十五日(ri)
祖天師誕(dan)辰(chen)葛天師誕(dan)辰(chen)西王(wang)母誕(dan)辰(chen)黃(huang)帝誕(dan)辰(chen)
本命(ming)日(生(sheng)辰(chen)八字四柱(zhu)日柱(zhu)的天(tian)干地支凡逢此干支之日即為本命(ming)日,60干支。約2個月逢一次本命(ming)日)
誦讀功德
此經(jing)地位(wei)實在太(tai)高(gao)功德太(tai)重誦經(jing)必須鄭重凡是輕泄漏(lou)慢秧及九祖(zu)長役鬼官(guan)
此經(jing)隱(yin)含道教一(yi)切法(fa)脈法(fa)流。所以經(jing)文中多次出現普(pu)度(du)無窮。這(zhe)是普(pu)。普(pu)攝各(ge)種(zhong)根基(ji)。此經(jing)功德無量使無量之人直入甚(shen)深(shen)玄妙之境(jing)地得為大成真人。是為度(du)。
十遍轉經(jing),福德(de)立降,消諸不詳。
凡誦是經(jing)十過,諸天(tian)齊到(dao)。億曾(ceng)萬祖(zu),幽魂苦爽(shuang),皆(jie)(jie)即(ji)受度,上升(sheng)朱宮(gong)。格皆(jie)(jie)九年,受化更生,得(de)為貴(gui)人。(可超度九玄七祖(zu))
八節之(zhi)日,誦詠(yong)是(shi)經,得為九宮(gong)真人。(九宮(gong)者,身神)
本(ben)命之日,誦詠(yong)是經。魂神澄正,萬炁長(chang)存。不經苦惱,身有光(guang)明(ming)。
誦經十過,以度(du)尸形如法,魂神逕上(shang)南宮。(可超(chao)度(du)剛亡之人)
一過為10遍。
出示(shi)靈寶篇福德由(you)是招(福德與錢財、健(jian)康、事業成正比例關系(xi))
法義同(tong)涓流(liu)滋植成嘉苗(法流(liu)就是鹵(lu)水點豆腐(fu)的鹵(lu)水)
道言:
昔於始(shi)青(qing)天中,碧落空歌,大浮(fu)黎土,受元始(shi)度人無量上品。元始(shi)天尊(zun)當說是經,周回十(shi)過,以(yi)召十(shi)方。始(shi)當詣座,天真大神(shen),上圣高尊(zun),妙行真人,無鞅(yang)數眾,乘空而來。飛(fei)云丹霄,綠(lv)輿瓊輪。羽(yu)蓋垂(chui)蔭(yin),流精玉(yu)光。五色郁勃,洞煥太空。七(qi)日七(qi)夜(ye),諸天日月星(xing)宿,璇(xuan)璣玉(yu)衡(heng),一(yi)(yi)時停輪。神(shen)風靜默,山海(hai)藏(zang)云。天無浮(fu)翳(yi),四(si)氣朗清。一(yi)(yi)國地土,山川林木(mu),緬(mian)平一(yi)(yi)等,無復高下。土皆(jie)做碧玉(yu),無有(you)異(yi)色。眾真侍座。
元始天尊懸坐空浮(fu)五色獅子之上。
說經一遍(bian),諸天大圣同(tong)時稱善,是時一國男女聾病,耳(er)皆開(kai)聰。
說經二(er)遍,盲者目明(ming)。
說經(jing)三遍,喑者能言。
說經四遍,跛疴(ke)積逮,皆能(neng)起(qi)行。
說經(jing)五遍,久病痼疾,一時復(fu)形。
說經六(liu)遍,發白(bai)反黑,齒落(luo)更(geng)生。
說(shuo)經七遍,老者反壯,少者皆強。
說經八遍,婦人懷(huai)妊(ren),鳥獸(shou)含胎,已生未生,皆得(de)生成。
說(shuo)經九遍,地藏(zang)發泄,金玉露(lu)形。
說經十遍,枯骨(gu)更生,皆(jie)起成人。
是時,一國(guo)是男是女,莫(mo)不傾心,皆受護(hu)度,咸(xian)得長生。
道言:
是(shi)時,元始(shi)天尊,
說(shuo)經一遍,東方(fang)無極(ji)無量(liang)品至真大神無鞅之(zhi)眾,浮(fu)空而至。
說經二遍,南方無(wu)極(ji)無(wu)量品至真大神無(wu)鞅(yang)之眾,浮(fu)空(kong)而至。
說經三遍(bian),西方無極無量(liang)品至真大神無鞅(yang)之眾,浮空而至。
說經四遍,北方無(wu)極無(wu)量品(pin)至真大(da)神無(wu)鞅之眾,浮空而至。
說經五(wu)遍,東北無(wu)(wu)極無(wu)(wu)量品至真(zhen)大神無(wu)(wu)鞅之(zhi)眾(zhong),浮空而至。
說(shuo)經(jing)六遍,東南無極無量品至真(zhen)大神無鞅(yang)之眾,浮空而至。
說經七遍,西南無(wu)極(ji)無(wu)量品(pin)至(zhi)真(zhen)大神無(wu)鞅之(zhi)眾,浮空而至(zhi)。
說經八遍(bian),西北(bei)無(wu)(wu)極無(wu)(wu)量品至真大神無(wu)(wu)鞅(yang)之眾(zhong),浮空而至。
說經(jing)九遍,上(shang)方(fang)無(wu)(wu)極無(wu)(wu)量品(pin)至(zhi)真大神無(wu)(wu)鞅(yang)之眾,浮空而至(zhi)。
說經十遍(bian),下方無(wu)極無(wu)量品至(zhi)真(zhen)大神(shen)無(wu)鞅之眾,浮空(kong)而(er)至(zhi)。
十(shi)遍周竟,十(shi)方無極天真大神一時同(tong)至。
一國(guo)男(nan)女,傾(qing)心歸(gui)仰,來者有如細雨密霧。無(wu)鞅之(zhi)(zhi)眾,迮國(guo)一半(ban)。土皆偏陷(xian),非可(ke)禁止。于是(shi)元(yuan)始,懸(xuan)一寶(bao)(bao)珠(zhu)(zhu),大(da)(da)如黍米,在空玄之(zhi)(zhi)中(zhong),去地(di)五丈。元(yuan)始登引(yin)天(tian)(tian)(tian)真大(da)(da)神,上圣高尊,妙行(xing)(xing)真人(ren),十(shi)方無(wu)極至真大(da)(da)神,無(wu)鞅數(shu)眾,俱入(ru)寶(bao)(bao)珠(zhu)(zhu)之(zhi)(zhi)中(zhong)。天(tian)(tian)(tian)人(ren)仰看,惟見勃(bo)勃(bo)從珠(zhu)(zhu)口(kou)中(zhong)入(ru),既入(ru)珠(zhu)(zhu)口(kou),不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)知所在。國(guo)人(ren)廓散,地(di)還平(ping)正,無(wu)復(fu)欹陷(xian)。元(yuan)始即於(wu)(wu)寶(bao)(bao)珠(zhu)(zhu)之(zhi)(zhi)內,說(shuo)經(jing)都(dou)竟,眾真監度(du)(du),以授(shou)於(wu)(wu)我(此處未受箓不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)可(ke)稱(cheng)以授(shou)於(wu)(wu)我,宜稱(cheng)以授(shou)道(dao)君(jun))。當此之(zhi)(zhi)時,喜慶難言。法事粗(cu)悉,諸天(tian)(tian)(tian)復(fu)位。倏欻之(zhi)(zhi)間,寂無(wu)遺響。是(shi)時天(tian)(tian)(tian)人(ren)遇值經(jing)法,普得濟(ji)度(du)(du)。全其本年,無(wu)有中(zhong)傷。傾(qing)土歸(gui)仰,咸行(xing)(xing)善心。不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)殺不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)害,不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)嫉(ji)不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)妒,不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)淫不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)盜,不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)貪(tan)不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)欲,不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)憎不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)女自(zi)(女自(zi),是(shi)一個字,音zì),言無(wu)華綺,口(kou)無(wu)惡聲(sheng)。齊同慈愛,異骨(gu)成親。國(guo)安民豐,欣樂(le)太平(ping)。經(jing)始出,教一國(guo)以道(dao),預(yu)有志心,宗奉禮敬,皆得度(du)(du)世。
道言:
元始天(tian)尊(zun)說(shuo)經(jing)中所言,并是諸(zhu)天(tian)上帝內(nei)名隱(yin)韻之音(yin)。亦是魔王內(nei)諱,百靈之隱(yin)名也(ye),非世上之常辭。上圣(sheng)已成真人,通玄究微(wei),能悉(xi)其(qi)章。
誦(song)之(zhi)十(shi)過,諸天遙唱,萬(wan)帝設禮(li)。河海靜默(mo),山(shan)岳(yue)藏(zang)云。日月停(ting)景,璇璣(ji)不(bu)(bu)行(xing)。群魔束形,鬼精(jing)滅爽。回尸起死(si),白骨成人。至學之(zhi)士(shi),誦(song)之(zhi)十(shi)過。則五帝侍衛,三界稽首,魔精(jing)喪(sang)眼(yan),鬼妖滅爽,濟度(du)(du)垂死(si),絕(jue)而得生。所以(yi)爾者學士(shi),穢氣未(wei)消,體(ti)未(wei)洞真,召(zhao)制(zhi)(zhi)十(shi)方,威未(wei)制(zhi)(zhi)天政,德(de)可伏御(yu)地(di)祇,束縛魔靈(ling),但卻(que)死(si)而已,不(bu)(bu)能(neng)更生。輕(qing)誦(song)此章,身則被(bei)殃(yang)。供(gong)養尊禮(li),門戶(hu)興隆。世(shi)世(shi)昌(chang)熾,與善(shan)因緣。萬(wan)災不(bu)(bu)干,神明護門。斯經尊妙,獨步玉京。度(du)(du)人無量,為萬(wan)道之(zhi)宗,巍巍大梵(fan),德(de)難可勝。
道言:
凡誦是經(jing)十過,諸天(tian)齊到。億曾萬祖,幽魂苦爽,皆(jie)即(ji)受(shou)(shou)度(du),上升朱(zhu)宮(gong)。格皆(jie)九(jiu)(jiu)年,受(shou)(shou)化更生,得為貴(gui)人。而(er)好學(xue)至經(jing),功滿德就,皆(jie)得神仙。飛升金闕(que),游宴玉京(jing)也。上學(xue)之士,修誦是經(jing),皆(jie)即(ji)受(shou)(shou)度(du),飛升南宮(gong)。世人受(shou)(shou)誦,則延壽長(chang)年,后皆(jie)得作(zuo)尸解(jie)之道。魂神暫滅,不(bu)(bu)經(jing)地獄,即(ji)得返形,游行太空。此經(jing)微妙,普度(du)無(wu)(wu)窮。一切天(tian)人,莫不(bu)(bu)受(shou)(shou)慶(qing),無(wu)(wu)量之福(fu),生死蒙惠(hui)。上天(tian)所寶,不(bu)(bu)傳下世。至士齎金寶效心,盟天(tian)而(er)傳。輕(qing)泄漏慢,殃及(ji)九(jiu)(jiu)祖,長(chang)役鬼官。侍經(jing)五(wu)帝,玉童玉女,各二十四(si)人。營衛神文,保(bao)護受(shou)(shou)經(jing)者身。
道言:
正月長(chang)(chang)(chang)齋(zhai)(zhai)(zhai),誦(song)詠是經。為(wei)上(shang)世亡(wang)魂,斷地逮役,度上(shang)南(nan)宮。七(qi)月長(chang)(chang)(chang)齋(zhai)(zhai)(zhai),誦(song)詠是經。身得神(shen)仙,諸天書名(ming)。黃箓白簡(jian),削死上(shang)生。十月長(chang)(chang)(chang)齋(zhai)(zhai)(zhai),誦(song)詠是經。為(wei)國王帝(di)主(zhu),君(jun)臣父子,安(an)鎮國祚,保天長(chang)(chang)(chang)存。世世不(bu)絕,常為(wei)人君(jun)。安(an)鎮其方,民(min)稱太平。八(ba)節之日(ri),誦(song)詠是經,得為(wei)九(jiu)宮真人。本命之日(ri),誦(song)詠是經。魂神(shen)澄正,萬(wan)(wan)炁長(chang)(chang)(chang)存。不(bu)經苦(ku)惱,身有(you)光明。三界侍衛,五(wu)帝(di)司迎。萬(wan)(wan)神(shen)朝(chao)禮,名(ming)書上(shang)天。功(gong)滿德就,飛升上(shang)清(qing)。
以(yi)下兩段無需誦(song)讀,而是要照著做。此時需燒香三炷。面東(dong)盤(pan)坐,存思。誦(song)經。
道言:行道之日(ri),皆當香(xiang)湯沐浴,齋戒入室,東向(xiang)叩齒三十(shi)(shi)二(er)通(tong),上(shang)聞三十(shi)(shi)二(er)天,心拜(bai)三十(shi)(shi)二(er)過,(叩齒一通(tong),心拜(bai)一帝)閉目靜思:身坐青(qing)黃白(bai)三色(se)(se)(se)云炁之中(zhong)(白(bai)色(se)(se)(se)玄(xuan)氣(qi)在下丹田(tian),升入中(zhong)丹田(tian)黃色(se)(se)(se)元氣(qi),白(bai)黃氣(qi)升入上(shang)丹田(tian)與(yu)青(qing)色(se)(se)(se)始氣(qi)混合,涌出頭外,充滿室內(nei))內(nei)外蓊冥,有青(qing)龍(肝氣(qi)從左(zuo)眼(yan)出)白(bai)虎(肺氣(qi)從鼻口出),朱雀(心氣(qi)從舌出)玄(xuan)武(左(zuo)腎從左(zuo)耳出龜,右(you)腎從右(you)耳出蛇)獅子(脾氣(qi)所化)白(bai)鶴(he)(據度人經四注:獅子左(zuo)右(you)各兩(liang)行,行有其八,對坐相(xiang)望(wang)。白(bai)鶴(he)與(yu)獅子同也),羅列左(zuo)右(you),日(ri)月(左(zuo)眼(yan)化為紫紅之日(ri),右(you)眼(yan)化為黃白(bai)之月)照(zhao)明(ming),洞煥室內(nei),項生圓象(腦后玉(yu)枕穴生圓光),光映(ying)十(shi)(shi)方,如此分明(ming)。
密咒曰:無上(shang)(shang)玄元,太上(shang)(shang)道君,召出臣(未受箓、傳(chuan)戒不(bu)可(ke)(ke)稱(cheng)臣。宜(yi)稱(cheng)小皂某(mou)某(mou)某(mou)。已皈依受戒可(ke)(ke)稱(cheng)弟子)身中,三五(wu)(wu)功曹,左右官使者,侍香玉童,傳(chuan)言玉女,五(wu)(wu)帝直符,直日香官,各三十(shi)二人,關(guan)啟所(suo)(suo)言(所(suo)(suo)言,即(ji)是(shi)所(suo)(suo)求心愿,不(bu)可(ke)(ke)求財(cai)),今(jin)日吉慶(非三元日、八節、神誕(dan)等,宜(yi)稱(cheng)今(jin)日吉日),長(chang)齋(zhai)(未吃素(su)持齋(zhai),不(bu)可(ke)(ke)稱(cheng)長(chang)齋(zhai),省略)清堂(清堂乃是(shi)宮觀,在家(jia)宜(yi)稱(cheng)凈室)修行(xing)至(zhi)(zhi)經(jing),無量度人,愿所(suo)(suo)啟上(shang)(shang)徹(che),徑御(yu)無上(shang)(shang)三十(shi)二天元始上(shang)(shang)帝至(zhi)(zhi)尊(zun)幾前。畢,引氣三十(shi)二過,東向誦經(jing)。(十(shi)遍誦法:元始無量度人上(shang)(shang)品妙經(jing)元始洞玄靈寶本章—大量玄玄也(ye)反(fan)復(fu)十(shi)遍)
元始(shi)無(wu)量度人上品(pin)妙(miao)經
元(yuan)始洞(dong)玄,靈寶本章。上品妙首,十回(hui)度人(ren)(ren)。百魔隱(yin)韻,離(li)合自(zi)然。混(hun)洞(dong)赤文(wen)(wen),無(wu)(wu)無(wu)(wu)上真。元(yuan)始祖(zu)劫(jie),化生諸(zhu)天。開明三景,是(shi)為天根。上無(wu)(wu)復(fu)祖(zu),唯道(dao)為身。五丈開廓,普殖神(shen)靈。無(wu)(wu)文(wen)(wen)不(bu)光,無(wu)(wu)文(wen)(wen)不(bu)明。無(wu)(wu)文(wen)(wen)不(bu)立,無(wu)(wu)文(wen)(wen)不(bu)成。無(wu)(wu)文(wen)(wen)不(bu)度,無(wu)(wu)文(wen)(wen)不(bu)生。是(shi)為大(da)(da)梵(fan)。天中(zhong)(zhong)之天。郁羅(luo)蕭臺,玉(yu)山上京。上極無(wu)(wu)上,大(da)(da)羅(luo)玉(yu)清。渺渺劫(jie)仞,若亡若存。三華(hua)離(li)便,大(da)(da)有(you)妙庭。金闕玉(yu)房,森羅(luo)凈霐。大(da)(da)行(xing)梵(fan)炁,周回(hui)十方。中(zhong)(zhong)有(you)度人(ren)(ren)不(bu)死之神(shen)。中(zhong)(zhong)有(you)南(nan)極長生之君(jun)。中(zhong)(zhong)有(you)度世司(si)馬(ma)大(da)(da)神(shen)。中(zhong)(zhong)有(you)好生韓(han)君(jun)丈人(ren)(ren)。中(zhong)(zhong)有(you)南(nan)上司(si)命(ming)司(si)錄。延壽益算(suan)度厄尊神(shen)。回(hui)骸(hai)起死,無(wu)(wu)量(liang)度人(ren)(ren)。今日校(xiao)錄,諸(zhu)天臨(lin)軒。
東方(fang)無(wu)極飛(fei)天神(shen)王長生大圣無(wu)量(liang)度人。
南方無(wu)(wu)極飛天神(shen)王長生大圣無(wu)(wu)量度人(ren)。
西(xi)方(fang)無(wu)極(ji)飛天神王長(chang)生大圣無(wu)量度(du)人(ren)。
北方無(wu)極飛天(tian)神王長(chang)生大(da)圣(sheng)無(wu)量度人(ren)。
東(dong)北無極飛天神王長生(sheng)大圣無量度人。
東南無極飛天神王長生大圣無量度人。
西南無(wu)極飛(fei)天(tian)神(shen)王(wang)長(chang)生大圣(sheng)無(wu)量度人。
西北無極(ji)飛天(tian)神王長生大圣(sheng)無量度人。
上方無極(ji)飛天神王長(chang)生大圣無量度人。
下(xia)方無極(ji)飛(fei)天神王長(chang)生大圣無量度人。
十(shi)方(fang)至真(zhen)(zhen)飛(fei)(fei)天(tian)神(shen)王長(chang)生(sheng)度(du)(du)世無(wu)量大(da)神(shen)。并乘(cheng)飛(fei)(fei)云,丹輿綠輦,羽蓋瓊輪(lun),驂駕朱(zhu)鳳,五(wu)色(se)玄龍。建九色(se)之(zhi)節,十(shi)絕靈旛。前嘯(xiao)九鳳齊唱,后吹八(ba)鸞同鳴。獅子白鶴,嘯(xiao)歌(ge)邕邕。五(wu)老啟途,群仙翼轅。億乘(cheng)萬騎,浮空(kong)而來。傾光回(hui)駕,監真(zhen)(zhen)度(du)(du)生(sheng)。諸(zhu)天(tian)丞相(xiang),南(nan)昌上(shang)宮。韓司主錄,監生(sheng)大(da)神(shen)。執箓把籍,齊到帝前。隨所應度(du)(du),嚴(yan)校諸(zhu)天(tian)。普告三界(jie),無(wu)極神(shen)鄉,泉曲(qu)之(zhi)府(fu),北都羅(luo)酆,三官九署,十(shi)二河源。上(shang)解祖考,億劫(jie)種親,疾除罪簿,落滅惡根。不得拘(ju)留(liu),逼(bi)合鬼群。元始符(fu)命,時刻升遷(qian)。北都寒池,部衛形魂。制魔保舉,度(du)(du)品南(nan)宮。死魂受(shou)煉,仙化成人。生(sheng)身(shen)受(shou)度(du)(du),劫(jie)劫(jie)長(chang)存。隨劫(jie)輪(lun)轉(zhuan),與天(tian)齊年。永度(du)(du)三途,五(wu)苦八(ba)難。超凌三界(jie),逍遙上(shang)清。上(shang)清之(zhi)天(tian),天(tian)帝玉真(zhen)(zhen),無(wu)色(se)之(zhi)境梵行。
東方八天
太(tai)皇黃曾天(tian),帝郁繿玉明(ming)。
太(tai)明玉完天,帝須(xu)阿那田。
清明(ming)何童天,帝(di)元(yuan)育齊京。
玄胎(tai)平育天,帝劉度內鮮。
元(yuan)明文舉天,帝丑法(fa)輪。
上明七曜摩夷天(tian),帝恬懀延。
虛無(wu)越衡天(tian),帝(di)正定光(guang)。
太極濛翳天(tian),帝曲育九昌。
南方八天
赤明(ming)和陽天,帝理禁上真(zhen)。
玄(xuan)明(ming)恭華天,帝(di)空謠(yao)丑(chou)音。
耀明宗飄天,帝重光明。
竺(zhu)落皇笳(jia)天,帝摩夷妙辯(bian)。
虛(xu)明堂曜天(tian),帝阿加(jia)婁(lou)生。
觀(guan)明端靖(jing)天,帝郁密羅(luo)千(qian)。
玄明恭慶天(tian),帝龍羅(luo)菩提。
太煥極瑤(yao)天(tian),帝宛黎無延(yan)。
西方八天
元載孔升天,帝開真定光。
太安(an)皇崖天,帝(di)婆婁阿貪。
顯定極(ji)風(feng)天,帝招真童(tong)。
始皇(huang)孝芒(mang)天,帝薩羅婁王。
太皇翁重浮(fu)容天,帝閔(min)巴狂。
無思江由天,帝(di)明梵光。
上揲阮樂天,帝勃(bo)勃(bo)監。
無(wu)極曇誓天,帝飄弩穹隆(long)。
北方八天
皓(hao)庭(ting)霄度天,帝(di)慧覺昏。
淵(yuan)通元(yuan)洞天(tian),帝梵(fan)行觀生(sheng)。
太(tai)文翰寵妙成(cheng)天(tian),帝那育丑瑛。
太素秀樂(le)禁上天(tian),帝龍羅覺長(chang)。
太(tai)虛無上(shang)常容天,帝總(zong)監鬼神。
太釋玉隆騰勝天,帝(di)眇眇行元。
龍變梵(fan)度天,帝運上玄(xuan)玄(xuan)。
太極平(ping)育(yu)賈弈天,帝大擇(ze)法門
三十二(er)天(tian)(tian)(tian),三十二(er)帝(di)(di)(di)。諸(zhu)天(tian)(tian)(tian)隱諱(hui),諸(zhu)天(tian)(tian)(tian)隱名。天(tian)(tian)(tian)中(zhong)空洞,自然靈(ling)章。諸(zhu)天(tian)(tian)(tian)隱韻(yun),天(tian)(tian)(tian)中(zhong)之(zhi)音,天(tian)(tian)(tian)中(zhong)之(zhi)尊,天(tian)(tian)(tian)中(zhong)之(zhi)神(shen),天(tian)(tian)(tian)中(zhong)大魔(mo)(mo)(mo),天(tian)(tian)(tian)中(zhong)之(zhi)靈(ling)。九和(he)十合(he),變(bian)化上清。無(wu)量之(zhi)奧,深不(bu)(bu)可詳。敷落神(shen)真,普(pu)度(du)天(tian)(tian)(tian)人(ren)。今日欣慶受(shou)度(du),歷關諸(zhu)天(tian)(tian)(tian)。請滅三惡,斬絕地根,飛度(du)五(wu)(wu)戶,名列太(tai)玄。魔(mo)(mo)(mo)王(wang)監舉(ju),無(wu)拘(ju)天(tian)(tian)(tian)門。東(dong)斗(dou)主(zhu)算(suan),西斗(dou)記(ji)名,北斗(dou)落死,南斗(dou)上升。中(zhong)斗(dou)大魁,總(zong)監眾靈(ling)。青帝(di)(di)(di)護(hu)魂,白(bai)帝(di)(di)(di)侍(shi)魄。赤(chi)(chi)帝(di)(di)(di)養(yang)氣,黑帝(di)(di)(di)通血。黃帝(di)(di)(di)中(zhong)主(zhu),萬神(shen)無(wu)越。青天(tian)(tian)(tian)魔(mo)(mo)(mo)王(wang),巴元丑伯。赤(chi)(chi)天(tian)(tian)(tian)魔(mo)(mo)(mo)王(wang),負天(tian)(tian)(tian)擔石。白(bai)天(tian)(tian)(tian)魔(mo)(mo)(mo)王(wang),反(fan)山六目。黑天(tian)(tian)(tian)魔(mo)(mo)(mo)王(wang),監丑朗馥(fu)。黃天(tian)(tian)(tian)魔(mo)(mo)(mo)王(wang),橫天(tian)(tian)(tian)擔力。五(wu)(wu)帝(di)(di)(di)大魔(mo)(mo)(mo),萬神(shen)之(zhi)宗(zong)。飛行鼓(gu)從(cong),總(zong)領鬼兵。麾幢鼓(gu)節,游觀太(tai)空。自號(hao)赫奕,諸(zhu)天(tian)(tian)(tian)齊功。上天(tian)(tian)(tian)度(du)人(ren),嚴攝北酆(feng)。神(shen)公(gong)受(shou)命,普(pu)掃不(bu)(bu)祥。八威吐(tu)毒(du),猛(meng)馬四張。天(tian)(tian)(tian)丁前驅,大帥仗幡。擲火萬里,流鈴八沖。敢有干(gan)試,拒遏上真。金鉞(yue)前戮,巨天(tian)(tian)(tian)后(hou)刑。屠(tu)割(ge)鬼爽,風(feng)火無(wu)停(ting)。千千截(jie)首,萬萬翦形(xing)。魔(mo)(mo)(mo)無(wu)干(gan)犯,鬼無(wu)祅精。三官北酆(feng),明檢鬼營。不(bu)(bu)得容隱,金馬驛程。普(pu)告無(wu)窮,萬神(shen)咸聽。三界五(wu)(wu)帝(di)(di)(di),列言上清。
元洞(dong)玉(yu)歷,龍(long)(long)漢延(yan)康。渺(miao)渺(miao)億劫,渾(hun)沌(dun)之中(zhong)(zhong)(zhong)。上(shang)(shang)無(wu)復色,下無(wu)復淵。風澤(ze)洞(dong)虛,金剛乘(cheng)天(tian)(tian)。天(tian)(tian)上(shang)(shang)天(tian)(tian)下,無(wu)幽無(wu)冥(ming)。無(wu)形(xing)無(wu)影(ying),無(wu)極(ji)無(wu)窮。溟(ming)涬大梵(fan),寥廓無(wu)光(guang)。赤明開圖(tu),運度(du)自然(ran)。元始安(an)鎮(zhen)(zhen),敷落五篇(pian)(pian)。赤書玉(yu)字,八(ba)威龍(long)(long)文。保制(zhi)劫運,使天(tian)(tian)長存。梵(fan)炁(qi)(qi)彌羅,萬(wan)范(fan)開張(zhang)。元綱流(liu)(liu)演,三(san)十二天(tian)(tian)。輪(lun)轉無(wu)色,周回(hui)(hui)(hui)十方(fang)。旋斗歷箕,回(hui)(hui)(hui)度(du)五常。三(san)十五分,總炁(qi)(qi)上(shang)(shang)元。八(ba)景(jing)冥(ming)合(he),炁(qi)(qi)入(ru)玄玄。玄中(zhong)(zhong)(zhong)太皇,上(shang)(shang)帝高(gao)真(zhen)(zhen)。泛景(jing)太霞,嘯詠洞(dong)章。金真(zhen)(zhen)朗郁(yu),流(liu)(liu)響云(yun)營(ying)。玉(yu)音攝炁(qi)(qi),靈風聚煙。紫(zi)虛郁(yu)秀(xiu),輔翼(yi)萬(wan)仙(xian)。千和萬(wan)合(he),自然(ran)成真(zhen)(zhen)。真(zhen)(zhen)中(zhong)(zhong)(zhong)有(you)(you)神(shen)(shen),長生大君。無(wu)英公子。白元尊神(shen)(shen)。太一司命(ming)。桃康合(he)延(yan)。執符把箓,保命(ming)生根。上(shang)(shang)游(you)上(shang)(shang)清(qing),出入(ru)華房。八(ba)冥(ming)之內(nei),細微之中(zhong)(zhong)(zhong)。下鎮(zhen)(zhen)人身,泥丸(wan)絳(jiang)宮(gong)。中(zhong)(zhong)(zhong)理五炁(qi)(qi),混合(he)百(bai)神(shen)(shen)。十轉回(hui)(hui)(hui)靈,萬(wan)炁(qi)(qi)齊仙(xian)。仙(xian)道貴生,無(wu)量度(du)人。上(shang)(shang)開八(ba)門(men),飛天(tian)(tian)法(fa)輪(lun)。罪福禁戒(jie),宿命(ming)因(yin)緣。普(pu)受開度(du),死魂(hun)生身。身得(de)受生,上(shang)(shang)聞諸(zhu)天(tian)(tian)。諸(zhu)天(tian)(tian)之上(shang)(shang),各(ge)有(you)(you)生門(men)。中(zhong)(zhong)(zhong)有(you)(you)空洞(dong),謠(yao)歌之章。魔王靈篇(pian)(pian),辭參高(gao)真(zhen)(zhen)。
第一(yi),欲界飛空之音
人道(dao)渺渺,仙道(dao)莽(mang)莽(mang)。
鬼道樂兮,當人(ren)生門。
仙道貴(gui)生,鬼(gui)道貴(gui)終。
仙道(dao)常自(zi)吉,鬼道(dao)常自(zi)兇。
高上清靈爽,悲(bei)歌(ge)朗太空(kong)。
唯愿仙道成,不欲(yu)人道窮。
北都(dou)泉曲(qu)府(fu),中(zhong)有萬鬼群。
但欲遏人(ren)(ren)算,斷絕人(ren)(ren)命門(men)。
阿人歌洞章,以攝(she)北羅酆。
束誦祅魔精,斬馘六鬼鋒(feng)。
諸天炁(qi)蕩蕩,我道(dao)日興隆。
第二,色界魔王之(zhi)章
落(luo)(luo)落(luo)(luo)高(gao)張,明炁四騫(qian)。
梵行諸天,周回十方。
無量(liang)大神,皆由我身。
我有洞(dong)章,萬遍成仙。
仙道貴度,鬼(gui)道相(xiang)連(lian)。
天地渺莽,穢氣(qi)氛(fen)氛(fen)。
三界(jie)樂兮,過(guo)之長(chang)存。
身度我界,體入(ru)自然。
此時(shi)樂(le)兮,薄由我(wo)恩。
龍漢蕩蕩,何能別真。
我界難度,故作洞(dong)文。
變(bian)化飛(fei)空,以試爾(er)身。
成敗懈退,度者幾人(ren)。
笑(xiao)爾不度,故(gu)為歌音。
第(di)三,無色界魔王歌(ge)曰
三界之上(shang),眇眇大羅。
上(shang)無色根(gen),云(yun)層峨峨。
唯有元始,浩劫之家。
部(bu)制我界,統乘(cheng)玄都。
有過我界,身入玉虛。
我位上王,匡御眾魔。
空中萬變,穢氣(qi)紛葩。
保真者少,迷惑者多。
仙(xian)道難固,鬼道易邪。
人道者心,諒不由他。
仙道(dao)貴(gui)實(shi),人道(dao)貴(gui)華。
爾(er)不(bu)樂仙道(dao),三(san)界那得過。
其欲轉(zhuan)五道,我當復奈何(he)。
此三界之(zhi)上(shang),飛空(kong)之(zhi)中魔王(wang)歌(ge)音。音參洞章,誦之(zhi)百遍(bian),名度(du)南宮。誦之(zhi)千遍(bian),魔王(wang)保迎。萬遍(bian)道備,飛升太空(kong)。過度(du)三界,位登仙公。有聞靈音,魔王(wang)敬形(xing)。敕(chi)制地(di)祇(zhi),侍衛送迎。拔出(chu)地(di)戶,五(wu)苦八難,七祖(zu)升遷,永離鬼官。魂度(du)朱(zhu)陵,受煉更生。是謂無量,普度(du)無窮(qiong)。有秘上(shang)天文,諸(zhu)天共所崇。泄(xie)慢墮地(di)獄,禍及(ji)七祖(zu)翁。
道言:
此(ci)二章(zhang)并是(shi)諸天上(shang)帝,及至(zhi)靈魔王隱秘(mi)之音。皆是(shi)大梵(fan)之言,非世上(shang)常辭。言無韻麗,曲無華(hua)宛。故謂玄(xuan)(xuan)奧,難可尋(xun)詳。上(shang)天所寶,秘(mi)於玄(xuan)(xuan)都,紫微上(shang)宮(gong)。依玄(xuan)(xuan)科四萬劫(jie)一(yi)傳,若有至(zhi)人,齎(ji)金寶質(zhi)心,依舊格告盟(meng)十天,然后而付焉。
道言:
夫天地運度(du)(du),亦有(you)否終。日月五星,亦有(you)虧盈。至圣神人,亦有(you)休否。末學之夫,亦有(you)疾傷(shang)。凡(fan)有(you)此災,同氣(qi)皆當(dang)。齊心修齋,六時行香。十遍轉經(jing),福德立降,消諸不祥。無量(liang)之文,普(pu)度(du)(du)無窮。
道言:
夫(fu)末學道淺,或仙(xian)品(pin)未充,運應滅度,身(shen)經太陰。臨過(guo)之時,同學至人(ren),為其行香。誦經十過(guo),以度尸(shi)形如法,魂神(shen)徑(jing)上南宮。隨其學功,計日而得更生(sheng)。轉輪不滅,便(bian)得神(shen)仙(xian)。
道言:
夫(fu)天(tian)地運終,亦(yi)當(dang)(dang)修(xiu)(xiu)齋,行(xing)香誦(song)(song)(song)經。星宿錯度,日月失昏,亦(yi)當(dang)(dang)修(xiu)(xiu)齋,行(xing)香誦(song)(song)(song)經。四時失度,陰(yin)陽不調,亦(yi)當(dang)(dang)修(xiu)(xiu)齋,行(xing)香誦(song)(song)(song)經。國主有災,兵(bing)革四興,亦(yi)當(dang)(dang)修(xiu)(xiu)齋,行(xing)香誦(song)(song)(song)經。疫毒(du)流行(xing),兆(zhao)民死傷,亦(yi)當(dang)(dang)修(xiu)(xiu)齋,行(xing)香誦(song)(song)(song)經。師友命過(guo),亦(yi)當(dang)(dang)修(xiu)(xiu)齋,行(xing)香誦(song)(song)(song)經。夫(fu)齋戒誦(song)(song)(song)經,功德甚(shen)重,上消天(tian)災,保鎮帝王。下禳毒(du)害,以度兆(zhao)民。生死受賴,其福難勝。故(gu)曰無(wu)量,普度天(tian)人。
道言:
凡有是(shi)經,能為(wei)天(tian)地,帝(di)主(zhu)兆(zhao)民,行是(shi)功(gong)(gong)德。有災之(zhi)日,發(fa)心修齋。燒香誦經十(shi)過,皆諸天(tian)記名,萬神侍衛,右(you)別至人(ren),剋(ke)得(de)為(wei)圣君(jun)金闕(que)之(zhi)臣。諸天(tian)記人(ren)功(gong)(gong)過,毫(hao)分無(wu)失。天(tian)中魔王,亦保舉爾身,得(de)道者乃當洞明至言也(ye)。
諸天中(zhong)大梵(fan)隱語(yu)無量音道君撰
(元始靈書(shu)上篇、下篇并非平日(ri)誦(song)讀內容。若誦(song)讀,宜直接誦(song)讀元始靈書(shu)中篇,道言(yan):此諸天(tian)中大(da)梵隱語無(wu)量(liang)之音到大(da)量(liang)玄玄也,太極真人(ren)頌。)
元始靈書上篇(非(fei)平(ping)日誦(song)讀內容(rong))
東方八天
廣(guang)生高映,覺元(yuan)洞(dong)虛。
應玄(xuan)九真(zhen),化(hua)交肇(zhao)圖。
文(wen)靈運構,宗范玄都。
感(gan)變總括,威(wei)昭自成。
綠岑遷景,皇道含(han)明(ming)。
天琳(lin)耀權,炁晶育魂(hun)。
融(rong)羅負立,圓英隱旻。
期(qi)巨神包,洪綱(gang)告寧。
南方八天
章炎通泛(fan),堅敷澄宗。
虛象玄華,龍陽(yang)儛(wu)穹。
微(wei)正霄艷,淵太(tai)凝(ning)沖。
元(yuan)關三紐,大梵飛空。
隱覺(jue)龍益,天倫慶呈。
神戶纏(chan)絡,真元散(san)精。
凈握冥照(zhao),回合升遷。
導騫(qian)宴云,靈(ling)應(ying)騰天。
西方八天
剛(gang)澤微控,陰峻(jun)孤儀。
貫(guan)炁明素,宸(chen)洞開微。
周化幽(you)應,澄輝帝臺。
平遐挹虛,恢茂童池。
結飆臨育,麗無散(san)開(kai)。
陽通百(bai)六(liu),沉芒隱(yin)階(jie)。
幽(you)廓冥默,真峰會靈。
堅丕順道,告命(ming)騫林(lin)。
北方八天
龍安洞變,純陽(yang)隱玄。
方本還炁(qi),象伏高員。
神變惠允,解煉靈根。
赤精(jing)純道,成號(hao)威尊。
利(li)云友(you)常,億仞中丘。
郁城瓊壘(lei),謠音慶流(liu)。
受位玉(yu)室(shi),大憲通(tong)幽。
玄(xuan)章煥落,綱輪乃周。
元始靈(ling)書中篇道君撰
東方八天
亶婁阿薈,無惒觀音。
須延明(ming)首,法攬菩曇。
稼那阿奕(yi),忽(hu)訶流吟(yin)。
華都曲麗,鮮菩育臻。
答落(luo)大梵(fan),散煙慶云。
飛灑玉都,明魔上門(men)。
無行上首(shou),回(hui)蹠流玄。
阿(a)陀(tuo)龍羅,四象吁員。
南方八天
南(nan)閻洞浮,玉眸詵(shen)詵(shen)。
梵(fan)形落空,九靈(ling)推前。
凙