《金玉奴》是戲曲傳統劇(ju)(ju)目,亦名《棒(bang)打薄情(qing)郎(lang)》,取材于《古今小說》第二十七卷《金玉奴棒(bang)打薄情(qing)郎(lang)》。豫(yu)劇(ju)(ju)皇后陳素真、京劇(ju)(ju)大師荀(xun)慧生的早年劇(ju)(ju)目,還有評劇(ju)(ju)、河(he)北(bei)梆子均有此劇(ju)(ju)目,川劇(ju)(ju)有《棒(bang)打莫稽》,徽劇(ju)(ju)、滇劇(ju)(ju)均有《紅(hong)鸞(luan)喜》。
內容提(ti)要(yao):一天大(da)雪,無家可歸的(de)窮(qiong)秀才莫(mo)稽(ji)倒(dao)臥在丐頭金松(song)門(men)前(qian),金松(song)女(nv)兒金玉奴見(jian)他(ta)可憐,喚他(ta)進(jin)門(men),溫豆汁給(gei)他(ta)喝,由(you)于同情莫(mo)稽(ji)的(de)遭遇,玉奴由(you)憐生愛,金松(song)也認(ren)為女(nv)兒有所托欣然成就了他(ta)們的(de)婚事。
婚后,金(jin)(jin)玉奴操針陪伴(ban)莫稽讀書,時值朝廷開(kai)科取士,玉奴促他應試,金(jin)(jin)松亦隨同前往(wang),沿途(tu)叫化(hua),始得到京。
莫稽得(de)中(zhong),授任(ren)江南德化縣知縣,竟忘其所以,嫌玉(yu)奴(nu)出身微賤,乃冷眼(yan)相加,赴任(ren)途中(zhong),人面(mian)獸心的(de)莫稽竟將玉(yu)奴(nu)推(tui)落江心,并趕走金松,一(yi)個(ge)人赴任(ren)。
玉奴被莫稽(ji)上(shang)司江西巡按林潤所救(jiu),林又派人找來金松使其(qi)父女相聚,林潤復促使其(qi)夫婦和(he)好,玉奴假意應允,花燭(zhu)之時當眾痛(tong)數莫稽(ji)之罪,命丫環重責,并堅拒(ju)與其(qi)重溫(wen)舊(jiu)夢,林潤打(da)本進(jin)京參掉莫稽(ji)的前程(cheng)。
中國(guo)京劇音配像精粹
京劇《金玉奴》
根據1961年(nian)演出(chu)實(shi)況錄音配像(xiang)
金玉奴————————————荀慧生(sheng)(錄(lu)音)
————————————孫毓敏(配像)
莫稽(ji)————————————姚(yao)玉成(配像(xiang))
金松(song)————————————李慶(qing)春(配像)
林潤————————————黃世(shi)驤(配像)
夫人————————————孫振泉(配像)
老院(yuan)公————————————徐尚賓(配像)
甄一臣————————————李元貞(配像)
二桿(gan)————————————宋宏志(配(pei)像)
宋朝時,杭(hang)州城金(jin)(jin)老(lao)大就(jiu)(jiu)(jiu)一個(ge)女(nv)兒,名叫玉(yu)(yu)奴(nu),生得十分美貌。金(jin)(jin)老(lao)大從(cong)小教女(nv)兒讀書識(shi)字(zi),金(jin)(jin)玉(yu)(yu)奴(nu)到十五歲時已詩(shi)賦俱(ju)通,調箏弄管,事事伶(ling)俐。況且金(jin)(jin)老(lao)大住(zhu)的(de)有(you)(you)好(hao)房子(zi)、種的(de)有(you)(you)好(hao)田園、穿的(de)有(you)(you)好(hao)衣,吃的(de)有(you)(you)好(hao)食。廒多(duo)積(ji)粟(su),囊(nang)有(you)(you)余錢,放債使婢(bi),雖不是(shi)頂富(fu),但也是(shi)數得著(zhu)的(de)富(fu)家。金(jin)(jin)老(lao)大一心要將(jiang)女(nv)兒嫁一個(ge)有(you)(you)出息的(de)讀書人。可惜(xi)金(jin)(jin)老(lao)大已經五十多(duo)歲,金(jin)(jin)玉(yu)(yu)奴(nu)也已經十八歲,仍是(shi)高低(di)不就(jiu)(jiu)(jiu)。問題就(jiu)(jiu)(jiu)出在金(jin)(jin)老(lao)大家是(shi)團頭。
團頭(tou)(tou)就是(shi)(shi)叫化(hua)子頭(tou)(tou)。眾丐叫化(hua)得東西(xi)來(lai)時(shi),團頭(tou)(tou)要(yao)收他(ta)的(de)月頭(tou)(tou)錢(qian);若是(shi)(shi)遇(yu)到雨雪天,沒地方去乞(qi)(qi)討,團頭(tou)(tou)就要(yao)熬(ao)些(xie)稀粥(zhou),養(yang)活這伙(huo)丐戶。破(po)衣(yi)破(po)襖,也(ye)是(shi)(shi)團頭(tou)(tou)照管。所有(you)那些(xie)乞(qi)(qi)丐,都(dou)得小(xiao)心低(di)氣(qi),服著團頭(tou)(tou),如奴婢(bi)一(yi)(yi)(yi)般(ban),不敢觸犯。團頭(tou)(tou)收些(xie)現成的(de)常例錢(qian),有(you)時(shi)也(ye)在(zai)乞(qi)(qi)丐中放(fang)債盤利(li),只要(yao)不嫖不賭,就能創一(yi)(yi)(yi)份家業。舊社(she)會(hui),娼、優、隸、卒(zu)四類被列入賤流,乞(qi)(qi)丐卻貧而不賤。春(chun)秋(qiu)時(shi)代伍(wu)子胥(xu)在(zai)吳(wu)市(shi)吹蕭乞(qi)(qi);,唐代的(de)鄭元和做歌郎時(shi)到處大唱(chang)"蓮花(hua)落"。乞(qi)(qi)丐之中藏龍(long)臥虎之輩多(duo)的(de)是(shi)(shi),家財萬貫,一(yi)(yi)(yi)時(shi)不便,誰又能保證一(yi)(yi)(yi)生(sheng)一(yi)(yi)(yi)世都(dou)是(shi)(shi)一(yi)(yi)(yi)帆風順呢?可(ke)乞(qi)(qi)丐團頭(tou)(tou)的(de)名聲終究還是(shi)(shi)有(you)些(xie)不好(hao),隨你掙得有(you)田有(you)地,幾(ji)代發跡,終是(shi)(shi)個叫化(hua)頭(tou)(tou)兒(er),比不得平(ping)常百姓人家。出外沒人恭(gong)敬,只好(hao)閑著在(zai)自己(ji)家里(li)當(dang)老大。
就(jiu)(jiu)在(zai)金(jin)老(lao)大為(wei)女兒的(de)婚事(shi)憂心(xin)如焚的(de)時(shi)候,鄰家的(de)一(yi)(yi)個老(lao)頭(tou)對金(jin)老(lao)大說(shuo):"太(tai)平橋下有(you)個書生(sheng),姓莫(mo),名稽(ji)。二十歲,一(yi)(yi)表人(ren)才(cai),讀書飽學。只為(wei)父母雙亡,家窮未娶(qu)。最近考(kao)上太(tai)學生(sheng),情(qing)愿入贅人(ren)家,此(ci)人(ren)正好與令(ling)嬡相(xiang)宜,何不(bu)招他(ta)(ta)為(wei)婿?"金(jin)老(lao)大高興非(fei)常,就(jiu)(jiu)央求這鄰里老(lao)人(ren)家聯系,那(nei)老(lao)人(ren)家找到莫(mo)稽(ji)把(ba)情(qing)況一(yi)(yi)講,莫(mo)稽(ji)雖對那(nei)團頭(tou)的(de)出身有(you)些猶豫,怕被人(ren)恥笑,但終覺得(de)自己(ji)衣食(shi)不(bu)周,無(wu)力婚娶(qu),便答應了(le)。于是金(jin)家擇個吉日(ri),送一(yi)(yi)套新衣給莫(mo)稽(ji)穿好,備下盛筵(yan),遍邀莫(mo)稽(ji)的(de)同(tong)窗好友前來(lai)吃酒,一(yi)(yi)連熱鬧了(le)數天。莫(mo)稽(ji)見到金(jin)玉奴才(cai)貌(mao)雙全,喜出望(wang)外。不(bu)費(fei)一(yi)(yi)分錢,白白得(de)了(le)個美妻,金(jin)玉奴又不(bu)惜工本,到處(chu)為(wei)丈夫購買書籍(ji),供他(ta)(ta)學習(xi),可說(shuo)莫(mo)稽(ji)事(shi)事(shi)稱(cheng)懷。就(jiu)(jiu)是他(ta)(ta)的(de)那(nei)些朋(peng)友,曉得(de)他(ta)(ta)貧苦,個個都(dou)能體諒(liang)他(ta)(ta),也沒有(you)人(ren)去取(qu)笑他(ta)(ta)。
金(jin)(jin)(jin)(jin)玉(yu)(yu)奴(nu)(nu)十分要(yao)強,如(ru)果(guo)當時不(bu)(bu)是(shi)(shi)(shi)(shi)硬要(yao)嫁(jia)個(ge)(ge)讀書人也(ye)(ye)不(bu)(bu)會(hui)(hui)拖(tuo)到(dao)老大,她(ta)只恨自(zi)己(ji)家(jia)(jia)門(men)風不(bu)(bu)好(hao),要(yao)掙個(ge)(ge)出(chu)頭(tou)(tou),于是(shi)(shi)(shi)(shi)勸(quan)丈(zhang)夫刻(ke)苦讀書。由(you)于有(you)(you)了(le)(le)良好(hao)的(de)(de)(de)學(xue)習環境,又有(you)(you)嬌(jiao)妻的(de)(de)(de)督促(cu),莫(mo)(mo)(mo)稽(ji)(ji)才(cai)學(xue)日(ri)進(jin),二十三歲就(jiu)被州縣學(xue)府作為(wei)合(he)格人選送到(dao)京師參加(jia)進(jin)士科的(de)(de)(de)考試(shi),居然連科及第。在(zai)(zai)參加(jia)了(le)(le)皇(huang)上(shang)(shang)在(zai)(zai)瓊(qiong)林苑(yuan)特(te)地為(wei)新取(qu)進(jin)士舉行(xing)的(de)(de)(de)宴會(hui)(hui)后,莫(mo)(mo)(mo)稽(ji)(ji)烏帽官袍,馬上(shang)(shang)迎歸。將到(dao)丈(zhang)人家(jia)(jia)里(li),只見街坊上(shang)(shang)一(yi)群(qun)小兒爭先(xian)來(lai)(lai)(lai)看,指著他說:"金(jin)(jin)(jin)(jin)團(tuan)頭(tou)(tou)家(jia)(jia)女婿做了(le)(le)官了(le)(le)。"莫(mo)(mo)(mo)稽(ji)(ji)聽了(le)(le),心(xin)中(zhong)實在(zai)(zai)不(bu)(bu)是(shi)(shi)(shi)(shi)滋味,心(xin)想(xiang):早知今日(ri)富貴,就(jiu)不(bu)(bu)該拜個(ge)(ge)團(tuan)頭(tou)(tou)岳丈(zhang),即使今后養(yang)出(chu)兒女來(lai)(lai)(lai),也(ye)(ye)還是(shi)(shi)(shi)(shi)團(tuan)頭(tou)(tou)外孫,被人笑話。終有(you)(you)些后悔,怏怏不(bu)(bu)樂,就(jiu)忘(wang)記了(le)(le)貧賤的(de)(de)(de)時節,老婆(po)資助他成名的(de)(de)(de)功勞。回(hui)到(dao)家(jia)(jia)中(zhong),金(jin)(jin)(jin)(jin)玉(yu)(yu)奴(nu)(nu)連問他幾聲,他都不(bu)(bu)答應。不(bu)(bu)一(yi)日(ri),莫(mo)(mo)(mo)稽(ji)(ji)到(dao)吏部聽候選派(pai),被授為(wei)無(wu)為(wei)軍司(si)戶(hu)(hu)。"軍"就(jiu)是(shi)(shi)(shi)(shi)州縣一(yi)級的(de)(de)(de)行(xing)政單(dan)位(wei),司(si)戶(hu)(hu)是(shi)(shi)(shi)(shi)掌管戶(hu)(hu)口帳冊的(de)(de)(de)地方(fang)官。從(cong)東京出(chu)發到(dao)無(wu)為(wei)軍是(shi)(shi)(shi)(shi)一(yi)水之地,莫(mo)(mo)(mo)稽(ji)(ji)攜同金(jin)(jin)(jin)(jin)玉(yu)(yu)奴(nu)(nu)登(deng)舟(zhou)(zhou)赴任(ren)。金(jin)(jin)(jin)(jin)老大異常(chang)高興,親自(zi)治(zhi)酒(jiu)送行(xing),金(jin)(jin)(jin)(jin)玉(yu)(yu)奴(nu)(nu)也(ye)(ye)喜氣洋(yang)洋(yang)。這天來(lai)(lai)(lai)到(dao)采石江邊,系(xi)舟(zhou)(zhou)北岸(an),月(yue)明如(ru)晝(zhou),莫(mo)(mo)(mo)稽(ji)(ji)睡(shui)不(bu)(bu)著覺就(jiu)坐在(zai)(zai)船頭(tou)(tou)玩月(yue),免不(bu)(bu)了(le)(le)又想(xiang)起團(tuan)頭(tou)(tou)的(de)(de)(de)事,悶悶不(bu)(bu)樂。忽(hu)然動(dong)了(le)(le)一(yi)個(ge)(ge)惡念:何不(bu)(bu)把金(jin)(jin)(jin)(jin)玉(yu)(yu)奴(nu)(nu)弄死,再另娶一(yi)人。于是(shi)(shi)(shi)(shi)進(jin)倉把金(jin)(jin)(jin)(jin)玉(yu)(yu)奴(nu)(nu)哄出(chu)來(lai)(lai)(lai)賞(shang)月(yue)。金(jin)(jin)(jin)(jin)玉(yu)(yu)奴(nu)(nu)已經睡(shui)了(le)(le),但不(bu)(bu)忍忤逆丈(zhang)夫的(de)(de)(de)意見,只得(de)披衣出(chu)來(lai)(lai)(lai)。正在(zai)(zai)舒頭(tou)(tou)望月(yue),莫(mo)(mo)(mo)稽(ji)(ji)出(chu)其不(bu)(bu)意把她(ta)推(tui)入(ru)江中(zhong)。莫(mo)(mo)(mo)稽(ji)(ji)悄悄喚起舟(zhou)(zhou)人,吩咐(fu)趕快開船,重重有(you)(you)賞(shang),船出(chu)十里(li)之外才(cai)停下(xia)來(lai)(lai)(lai),莫(mo)(mo)(mo)稽(ji)(ji)對舟(zhou)(zhou)人說:"剛(gang)才(cai)我妻子賞(shang)月(yue)掉(diao)入(ru)水中(zhong),已經來(lai)(lai)(lai)不(bu)(bu)及救了(le)(le)。"把幾兩銀子付給舟(zhou)(zhou)人,舟(zhou)(zhou)人會(hui)(hui)意,不(bu)(bu)敢開口。
無巧不成(cheng)書,莫(mo)稽(ji)剛剛移船(chuan)(chuan),正好又有(you)另一條官船(chuan)(chuan)停在(zai)那(nei)個地方,船(chuan)(chuan)上(shang)乘客(ke)是(shi)(shi)新(xin)上(shang)任的淮西轉運使許(xu)德厚,忽然(ran)聽到有(you)女(nv)子落(luo)水的呼救聲(sheng),其聲(sheng)哀怨,立(li)即叫(jiao)水手打撈上(shang)船(chuan)(chuan)來(lai)。金玉(yu)(yu)奴(nu)(nu)上(shang)得(de)船(chuan)(chuan)來(lai),想到丈(zhang)夫是(shi)(shi)要害死自己,貴而忘賤,雖保住性命,但無處棲身(shen),痛哭不已。許(xu)德厚自然(ran)盤(pan)問(wen),于是(shi)(shi)金玉(yu)(yu)奴(nu)(nu)一前一后(hou)細(xi)細(xi)地敘說了一遍,許(xu)德厚夫婦(fu)都感傷(shang)墜淚,隨即將金玉(yu)(yu)奴(nu)(nu)收為(wei)(wei)義女(nv),安(an)排她(ta)(ta)在(zai)后(hou)艙獨(du)宿,教(jiao)手下(xia)人不許(xu)泄露此事。許(xu)德厚對(dui)金玉(yu)(yu)奴(nu)(nu)說,他為(wei)(wei)她(ta)(ta)作主,討還公道。
許(xu)德(de)(de)厚到(dao)淮(huai)(huai)西上(shang)(shang)任,無為(wei)軍正是(shi)淮(huai)(huai)西路的(de)(de)(de)(de)轄下(xia)(xia),許(xu)德(de)(de)厚是(shi)莫(mo)(mo)稽(ji)的(de)(de)(de)(de)上(shang)(shang)司。許(xu)德(de)(de)厚到(dao)淮(huai)(huai)西后,特地召見(jian)莫(mo)(mo)稽(ji),見(jian)他(ta)一(yi)(yi)表人才,應(ying)對(dui)得(de)體,心想如果不是(shi)親眼所見(jian),怎么會想到(dao)他(ta)是(shi)一(yi)(yi)個(ge)(ge)薄情郎!終覺人才難(nan)得(de),決(jue)定再試(shi)他(ta)一(yi)(yi)次。于是(shi)數月之后,許(xu)德(de)(de)厚故意對(dui)他(ta)的(de)(de)(de)(de)下(xia)(xia)屬(shu)(shu)說(shuo)(shuo)(shuo):"我(wo)有(you)一(yi)(yi)女(nv)(nv)(nv),頗(po)有(you)才貌,年(nian)已及笄(ji),希(xi)望能招(zhao)到(dao)一(yi)(yi)個(ge)(ge)過門女(nv)(nv)(nv)婿(xu),你們有(you)時(shi)間(jian)的(de)(de)(de)(de)話,幫我(wo)物色一(yi)(yi)個(ge)(ge)。"他(ta)的(de)(de)(de)(de)下(xia)(xia)屬(shu)(shu)都聽說(shuo)(shuo)(shuo)莫(mo)(mo)司戶(hu)(hu)青年(nian)喪偶,齊聲薦他(ta)才品非凡,堪作(zuo)東床之選。許(xu)德(de)(de)厚說(shuo)(shuo)(shuo)道:"他(ta),我(wo)也早就屬(shu)(shu)意了(le),但少年(nian)登第,心高望厚,未必(bi)肯到(dao)我(wo)家做上(shang)(shang)門女(nv)(nv)(nv)婿(xu)。"他(ta)的(de)(de)(de)(de)部下(xia)(xia)立(li)即(ji)(ji)說(shuo)(shuo)(shuo):"莫(mo)(mo)司戶(hu)(hu)出(chu)身寒門,倘能到(dao)你家做上(shang)(shang)門女(nv)(nv)(nv)婿(xu),不啻是(shi)蒹葭之倚玉(yu)樹,何幸為(wei)之?"于是(shi)眾人紛紛向莫(mo)(mo)稽(ji)勸(quan)的(de)(de)(de)(de)勸(quan)說(shuo)(shuo)(shuo)、道的(de)(de)(de)(de)道喜。莫(mo)(mo)稽(ji)如聞綸音(yin),立(li)即(ji)(ji)應(ying)允(yun),欣然說(shuo)(shuo)(shuo)道:"此事若蒙各位(wei)玉(yu)成(cheng),當(dang)結草銜環(huan)相報。"許(xu)德(de)(de)厚又(you)說(shuo)(shuo)(shuo):"雖承(cheng)司戶(hu)(hu)不棄,但下(xia)(xia)官夫婦(fu)鐘愛此女(nv)(nv)(nv),嬌養成(cheng)性,所以不舍(she)得(de)出(chu)嫁,只怕司戶(hu)(hu)少年(nian)氣概(gai),不相饒(rao)讓,或致小有(you)嫌隙,有(you)傷下(xia)(xia)官夫婦(fu)之心。須得(de)預(yu)先講(jiang)過,凡事容耐些,才敢招(zhao)他(ta)為(wei)女(nv)(nv)(nv)婿(xu)。"那些下(xia)(xia)屬(shu)(shu)又(you)立(li)即(ji)(ji)轉(zhuan)告(gao)莫(mo)(mo)稽(ji),莫(mo)(mo)稽(ji)無不依允(yun)。這時(shi)他(ta)已比不得(de)做窮(qiong)秀才的(de)(de)(de)(de)時(shi)候(hou),用金花彩幣作(zuo)聘禮,選了(le)吉期(qi),皮松骨癢,準備做轉(zhuan)運使的(de)(de)(de)(de)女(nv)(nv)(nv)婿(xu)。
到結婚那天,莫(mo)(mo)(mo)稽(ji)冠(guan)帶齊整、帽插金花(hua)、身披紅錦、跨著(zhu)雕鞍駿(jun)馬,兩班鼓樂(le)前(qian)導,一路行來。許德厚家門(men)前(qian)鋪(pu)氈結彩,大(da)(da)吹大(da)(da)擂,等候新女婿上門(men)。拜(bai)過(guo)了(le)(le)天地(di)、拜(bai)過(guo)了(le)(le)丈人(ren)(ren)丈母、又進行了(le)(le)新人(ren)(ren)的(de)交拜(bai)。該(gai)是入(ru)洞(dong)房(fang)的(de)時(shi)(shi)候了(le)(le),莫(mo)(mo)(mo)稽(ji)心中如登(deng)九霄(xiao)云里,歡喜不(bu)(bu)可形容。仰著(zhu)臉昂然而入(ru),才跨進房(fang)門(men)忽然兩邊(bian)門(men)側里走出七八個(ge)老婦人(ren)(ren)、丫(ya)環,一個(ge)個(ge)拿著(zhu)籬(li)竹細(xi)棒,劈(pi)頭蓋臉打將下(xia)來,把(ba)紗(sha)帽都打脫了(le)(le),肩背(bei)上棒如雨(yu)下(xia),莫(mo)(mo)(mo)稽(ji)連聲(sheng)大(da)(da)喊(han)救(jiu)命。正在危急時(shi)(shi)刻,只(zhi)聽到洞(dong)房(fang)中傳出嬌滴滴的(de)聲(sheng)音說:"休要打殺了(le)(le)薄情(qing)郎,暫且喚來相見!"眾(zhong)丫(ya)環仆婦這才住手,分(fen)別(bie)扯耳(er)朵、拉頭發、拽胳膊、牽衣(yi)裳把(ba)莫(mo)(mo)(mo)稽(ji)拖到新娘面前(qian)。莫(mo)(mo)(mo)稽(ji)心中還不(bu)(bu)服,大(da)(da)聲(sheng)質(zhi)問:"下(xia)官何罪(zui),遭此毒打,你(ni)一個(ge)名門(men)閨(gui)秀,就是這樣對待丈夫的(de)嗎?"誰(shui)料新娘子把(ba)頭蓋紅巾(jin)一掀,紅燭輝映下(xia),床頭坐(zuo)著(zhu)的(de)正是被(bei)自己推入(ru)水中溺斃(bi)的(de)亡妻(qi)金玉奴,不(bu)(bu)禁驚懼(ju)萬狀,渾(hun)身顫抖、臉色蒼白、魂不(bu)(bu)附體,連叫:"有鬼!"
這時許德厚從外走進來(lai),對(dui)莫(mo)稽說;"賢婿休疑,這是我在采石江邊上所認的義女。"
莫(mo)稽知罪(zui),向許(xu)德厚磕頭如搗(dao)蒜,許(xu)德厚說:"這事老夫沒有什(shen)么意見,只(zhi)要(yao)我(wo)(wo)的(de)(de)女兒不追(zhui)究就(jiu)可(ke)以(yi)了。"于(yu)是(shi)莫(mo)稽又(you)跪在金(jin)玉奴面(mian)(mian)前侮愧交加(jia),金(jin)玉奴唾著(zhu)他的(de)(de)臉罵(ma)道(dao):"薄幸(xing)(xing)賊!你(ni)不記得(de)宋(song)弘的(de)(de)話(hua)么:'貧賤之交不可(ke)忘(wang),糟(zao)糠之妻(qi)不下堂。'當初(chu)你(ni)空手(shou)到(dao)我(wo)(wo)家(jia)(jia)做上門女婿,虧得(de)我(wo)(wo)家(jia)(jia)資財,讀書延譽(yu),以(yi)致成名。我(wo)(wo)原指望夫榮(rong)妻(qi)貴,不想你(ni)忘(wang)恩(en)負義,就(jiu)不念結發之情,恩(en)將(jiang)仇報,將(jiang)我(wo)(wo)推落(luo)江心(xin)。要(yao)不是(shi)恩(en)爹(die)相救(jiu),收為義女。一定葬身魚腹,那時(shi)你(ni)別(bie)娶新(xin)人(ren),于(yu)心(xin)何忍?我(wo)(wo)今(jin)天有何顏面(mian)(mian),再與(yu)你(ni)完聚!"說著(zhu),放聲大哭,千薄幸(xing)(xing)萬薄幸(xing)(xing),罵(ma)不住(zhu)口。后人(ren)有詩說:
只為團頭號不香,忍因得意(yi)棄糟糠,
天(tian)緣結發終(zhong)難解,贏得人呼(hu)薄幸郎(lang)。
莫稽羞愧萬般,只顧叩(kou)頭求(qiu)恕,經過許(xu)德厚(hou)的(de)勸解,又(you)搬來(lai)許(xu)夫(fu)人(ren)好言慰勉,直到三(san)更(geng)時分,金玉奴罵也(ye)罵夠了(le),哭也(ye)哭夠了(le)。許(xu)德厚(hou)說:"雖是舊日夫(fu)妻,也(ye)算新婚花(hua)燭,賢婿誠心悔(hui)罪(zui),今后必然(ran)不敢輕慢(man)你了(le)。"于(yu)是二人(ren)方才言歸于(yu)好,重敘夫(fu)妻之情。
許德厚(hou)(hou)夫(fu)婦待金(jin)(jin)玉(yu)奴(nu)(nu)就象親(qin)(qin)生(sheng)女兒(er)、待莫(mo)稽(ji)也(ye)如真(zhen)女婿。金(jin)(jin)玉(yu)奴(nu)(nu)對(dui)許德厚(hou)(hou)夫(fu)婦也(ye)如親(qin)(qin)生(sheng)父(fu)母(mu),連莫(mo)稽(ji)都感動了(le),把團頭金(jin)(jin)老大接(jie)到(dao)官衙(ya),奉養送終。后來許德厚(hou)(hou)夫(fu)婦死時,金(jin)(jin)玉(yu)奴(nu)(nu)都服重孝,以報他的恩(en)德。莫(mo)家與許家世世為通家兄弟,往(wang)來不絕。