《琴師(shi)》是一(yi)首(shou)網絡歌(ge)曲,由(you)古風歌(ge)手音(yin)頻(pin)怪物(wu)譜曲,是音(yin)頻(pin)怪物(wu)的一(yi)首(shou)代表作,收(shou)錄于專輯《老妖的奇(qi)異之(zhi)旅》中。《琴師(shi)》一(yi)經推出就廣(guang)受歡迎,歌(ge)詞(ci)寫得扣人心弦(xian),引人遐(xia)想紛紛。
講述了兩廣土官叛(pan)亂,被朝廷平定后(hou),照(zhao)例從俘(fu)獲的(de)土民里挑選(xuan)了一(yi)(yi)些年輕男女帶回宮去,女子(zi)為(wei)宮婢,男子(zi)為(wei)內(nei)監(jian)。其中就有一(yi)(yi)位一(yi)(yi)身(shen)白衣(yi)的(de)年輕男子(zi),身(shen)后(hou)背一(yi)(yi)把(ba)桐木琴,衣(yi)袂飄飄彷(pang)若謫(zhe)仙。他入宮后(hou)沒(mei)有淪(lun)為(wei)內(nei)監(jian),而是成為(wei)了君王(wang)的(de)琴師。
作詞:EDIQ
作曲:音頻怪物
編曲:劉泰戈
混縮:Allen
若為(wei)此弦聲寄入一段(duan)情
北星遙遠(yuan)與之呼(hu)應
再為你取出(chu)這把(ba)桐木琴
我又彈到如此用心
為我解開腳(jiao)腕枷鎖的那個(ge)你
哼(heng)著陌(mo)生鄉音(yin)走在宮闈(wei)里
我為君王撫琴時轉頭(tou)看到你
弦聲中深藏初(chu)遇的(de)情(qing)緒
月光常常常常到故里
送回多(duo)少離人唏噓
咽著(zhu)你喂給我那勺熱(re)粥
這年月能(neng)悄悄的過去
燈輝搖曳滿都城聽著(zhu)雨
夜風(feng)散開幾圈(quan)漣(lian)漪
你在門外聽我練這(zhe)支曲
我為你備(bei)一件(jian)蓑衣
琴聲傳到(dao)尋常(chang)百姓的家(jia)里
有人(ren)歡笑有人(ren)在(zai)哭(ku)泣(qi)
情(qing)至深處我也落下了淚一滴
隨弦斷復了(le)思鄉的心緒
你(ni)挽指做蝴蝶從窗框(kuang)上飛起
飛過我指尖和眉宇
呼吸聲只因(yin)你漸(jian)漸(jian)寧靜
吹(chui)了燈讓我擁(yong)抱著你
……
(BL線(xian)同人文,粉絲撰寫,非原作(zuo)故事)
兩(liang)廣(guang)土(tu)官叛(pan)亂(luan),被朝廷(ting)平(ping)定后,照例從俘(fu)獲的土(tu)民里(li)挑選了一些(xie)年輕(qing)男(nan)女帶(dai)回宮去,女子為宮婢(bi),男(nan)子為內(nei)監(jian)。其中(zhong)就有(you)一位(wei)一身(shen)白(bai)衣的年輕(qing)男(nan)子,身(shen)后背一把桐(tong)木琴,衣袂飄飄彷若謫仙。他入宮后沒有(you)淪為內(nei)監(jian),而是成為了君王的琴師。
他(ta)(ta)腳(jiao)上沉重的鐐(liao)銬昭(zhao)示著罪臣身份,鐵鏈深深嵌入皮肉,行(xing)走間在身后逶迤出一道觸目的血污(wu)。然(ran)而(er)金屬扣擊崢然(ran)有(you)聲,一如他(ta)(ta)高(gao)(gao)高(gao)(gao)揚起(qi)的傲然(ran)的頭顱。君王高(gao)(gao)坐殿(dian)上饒有(you)興(xing)趣地打(da)量他(ta)(ta),須臾,命他(ta)(ta)的近(jin)身侍(shi)衛上前除去琴師腳(jiao)上的枷鎖。
侍衛(wei)深得(de)君(jun)王(wang)的(de)(de)信任與(yu)寵愛,他(ta)(ta)的(de)(de)母親是君(jun)王(wang)的(de)(de)乳(ru)母,兩人喝著同樣(yang)的(de)(de)奶(nai)長大,情如手足無分(fen)彼此。侍衛(wei)不同于君(jun)王(wang)的(de)(de)陰晴不定,暴戾(li)涼薄,他(ta)(ta)是那樣(yang)生性活潑友(you)善的(de)(de)人,天(tian)下(xia)人皆(jie)可以為友(you)。他(ta)(ta)憐憫地看著琴(qin)師,枷鎖(suo)摩(mo)擦深嵌的(de)(de)痛楚即使是自幼習(xi)武(wu)的(de)(de)自己也難以承受,何況(kuang)是看似弱不禁風的(de)(de)他(ta)(ta)。
于(yu)是,他(ta)解開枷鎖(suo)的(de)手(shou)勢便格外輕(qing)柔,抬(tai)頭見琴(qin)(qin)師(shi)(shi)疼得微(wei)(wei)微(wei)(wei)皺眉,他(ta)無計可施,唯有(you)向他(ta)報以友好燦爛的(de)笑容(rong)以示安(an)慰。君王(wang)(wang)命琴(qin)(qin)師(shi)(shi)撫(fu)琴(qin)(qin)一(yi)曲(qu)(qu),琴(qin)(qin)師(shi)(shi)應(ying)命。指尖翻飛如蝶,桐木(mu)琴(qin)(qin)特有(you)的(de)琴(qin)(qin)聲(sheng)如淙(cong)淙(cong)流水傾瀉而(er)出,是家(jia)鄉的(de)曲(qu)(qu)調。琴(qin)(qin)曲(qu)(qu)縈繞間,隱(yin)隱(yin)聽見靜靜立在君王(wang)(wang)身后的(de)侍衛哼著同(tong)一(yi)支曲(qu)(qu),琴(qin)(qin)師(shi)(shi)驀然回頭,才(cai)知原(yuan)來(lai)(lai)他(ta)亦是來(lai)(lai)自自己的(de)家(jia)鄉。于(yu)此(ci),這支曲(qu)(qu)不(bu)再是為君王(wang)(wang)而(er)奏(zou)。為的(de),是讓(rang)他(ta)聽見家(jia)鄉的(de)曲(qu)(qu)子。琴(qin)(qin)師(shi)(shi)以此(ci)曲(qu)(qu)得幸于(yu)君王(wang)(wang),從此(ci)一(yi)躍成為炙手(shou)可熱(re)的(de)寵臣,出入殿堂形(xing)影不(bu)離,有(you)君王(wang)(wang)游幸處便有(you)琴(qin)(qin)師(shi)(shi)悠揚的(de)琴(qin)(qin)聲(sheng)裊(niao)裊(niao)飄起(qi)。
多少(shao)(shao)人(ren)恨得眼睛(jing)出血,多少(shao)(shao)人(ren)妒(du)得牙(ya)根發酸,他(ta)(ta)(ta)卻只是(shi)心(xin)如(ru)止水地(di)(di)(di)彈他(ta)(ta)(ta)的(de)桐(tong)木琴(qin)(qin)(qin)(qin)。君(jun)(jun)王(wang)(wang)的(de)寵愛(ai)他(ta)(ta)(ta)視若無(wu)物,弦聲中深藏(zang)的(de)情(qing)緒他(ta)(ta)(ta)只想訴說給靜靜立于君(jun)(jun)王(wang)(wang)身后的(de)侍衛。終(zhong)于到了愛(ai)寵無(wu)極的(de)地(di)(di)(di)步,多少(shao)(shao)年(nian)來(lai)第一次(ci),君(jun)(jun)王(wang)(wang)揮手(shou)讓(rang)侍衛退下,告訴他(ta)(ta)(ta)今夜無(wu)需再(zai)趨(qu)奉左右(you)。大(da)殿之上(shang)只余下君(jun)(jun)王(wang)(wang)與琴(qin)(qin)(qin)(qin)師(shi)(shi)兩人(ren)。兩兩相對之下,他(ta)(ta)(ta)笑(xiao)著(zhu)抱住琴(qin)(qin)(qin)(qin)師(shi)(shi),說今晚(wan)留(liu)下吧。琴(qin)(qin)(qin)(qin)師(shi)(shi)兀自揚著(zhu)他(ta)(ta)(ta)傲(ao)然的(de)頭顱,身后背著(zhu)的(de)桐(tong)木琴(qin)(qin)(qin)(qin)象征著(zhu)靜默無(wu)言(yan)的(de)反抗。軟(ruan)的(de)不(bu)行,他(ta)(ta)(ta)翻(fan)臉就要(yao)用強,他(ta)(ta)(ta)是(shi)君(jun)(jun)臨天下的(de)王(wang)(wang),還沒(mei)有誰敢違逆(ni)他(ta)(ta)(ta)的(de)意(yi)思。撕扯(che)退讓(rang)間琴(qin)(qin)(qin)(qin)師(shi)(shi)心(xin)愛(ai)的(de)桐(tong)木琴(qin)(qin)(qin)(qin)被暴怒的(de)君(jun)(jun)王(wang)(wang)狠狠摔在地(di)(di)(di)上(shang),生(sheng)(sheng)生(sheng)(sheng)斷做兩半(ban)。
他(ta)震驚,跌坐在(zai)地上(shang)不(bu)(bu)住顫(zhan)抖。桐(tong)木琴(qin)是他(ta)與家鄉唯一(yi)(yi)(yi)的(de)紐帶(dai)。君王(wang)被(bei)敗了興致,冷冷一(yi)(yi)(yi)笑,賜琴(qin)師廷杖三十。禁足南苑(yuan)冷宮,非詔不(bu)(bu)得(de)見人。他(ta)一(yi)(yi)(yi)介罪臣(chen)之身(shen),信手彈(dan)撥(bo)幾(ji)曲便輕易得(de)君王(wang)萬千(qian)寵愛,無(wu)上(shang)榮耀。然(ran)而(er)不(bu)(bu)過一(yi)(yi)(yi)夕(xi)之間,乾坤流轉,他(ta)又被(bei)囚禁在(zai)凄清(qing)蕭瑟的(de)南苑(yuan),滿身(shen)傷痕無(wu)藥無(wu)醫,連視同知音的(de)桐(tong)木琴(qin)亦(yi)被(bei)損(sun)毀,只余下一(yi)(yi)(yi)身(shen)血跡斑(ban)斑(ban)的(de)白(bai)衣日夜相伴。
侍(shi)衛擔心不(bu)過,悄悄帶著(zhu)藥膏前(qian)來(lai)探望,悉心為(wei)他(ta)剔(ti)除(chu)腐肉,敷上草藥。又煮了(le)清粥小菜一勺一勺喂給(gei)他(ta),笑容如初(chu)見時那樣開(kai)朗,給(gei)予(yu)他(ta)深(shen)深(shen)的安(an)慰。南苑(yuan)的冷寂(ji)歲月,也變(bian)得好過許(xu)多(duo)。琴(qin)(qin)(qin)(qin)師(shi)(shi)傷勢漸(jian)愈,侍(shi)衛問(wen)琴(qin)(qin)(qin)(qin)師(shi)(shi)究竟為(wei)何失了(le)君心,琴(qin)(qin)(qin)(qin)師(shi)(shi)只是(shi)別(bie)過頭(tou)淡淡道,技藝鄙(bi)陋(lou),不(bu)慎彈錯了(le)音以致此(ci)禍(huo)。侍(shi)衛知道他(ta)不(bu)愿多(duo)言,便從宮外請(qing)人制了(le)新(xin)琴(qin)(qin)(qin)(qin)贈(zeng)與琴(qin)(qin)(qin)(qin)師(shi)(shi)。琴(qin)(qin)(qin)(qin)師(shi)(shi)撫琴(qin)(qin)(qin)(qin)時總(zong)是(shi)郁郁不(bu)樂,侍(shi)衛也說,琴(qin)(qin)(qin)(qin)聲(sheng)中少了(le)韻致。
原來制琴的木頭大有講究,唯有用兩廣產的桐木方可彈出往昔的韻味。沒了家鄉的桐木,也就彈不出家鄉的曲。砸壞的桐木琴早已不在,侍衛想盡辦法托人從兩廣運來桐木,才又趕制出一把桐木琴。交到琴師手中時,一向清冷如謫仙的他也泛起溫柔的笑意。那日約定了見面,到傍晚卻下起雨來。琴師擔(dan)心(xin)(xin)侍衛不會來(lai)(lai),他卻(que)還是如約而來(lai)(lai),冒冒失失地闖進(jin)來(lai)(lai),滿身衣(yi)裳(shang)都濕(shi)透(tou)了(le)卻(que)還抬頭沖(chong)他傻笑。紛飛的(de)雨迷亂了(le)靜如止水的(de)心(xin)(xin),暖黃的(de)燭光搖曳出(chu)曖昧的(de)姿態,琴師撥弦的(de)手勢(shi)越來(lai)(lai)越凌亂。是誰起身吹滅了(le)燈,是誰身上晶瑩(ying)的(de)雨珠洇濕(shi)了(le)白衣(yi),琴師好(hao)心(xin)(xin)備下的(de)蓑(suo)衣(yi),最(zui)終卻(que)是沒有用上。
日理萬機的(de)君(jun)王再也(ye)沒有(you)提起(qi)過琴(qin)師,前朝(chao)政務繁雜(za),后宮美人(ren)如(ru)云,至于一(yi)個(ge)心血來(lai)潮(chao)寵過幾(ji)日又轉(zhuan)頭丟在腦后的(de)小(xiao)小(xiao)琴(qin)師,恐怕他早已(yi)忘了有(you)這(zhe)個(ge)人(ren)。侍(shi)衛依舊克(ke)盡職責日夜(ye)隨侍(shi)君(jun)王左右,他們依舊情如(ru)手足無分(fen)彼此,只(zhi)是(shi)某日君(jun)王開玩笑地提起(qi)要為侍(shi)衛選一(yi)位德才兼備(bei)的(de)夫(fu)人(ren)時,他會爽朗地笑著推辭(ci)掉(diao)。歲月如(ru)流光無聲淌過。
冬至,君(jun)王的(de)寵妃誕下(xia)一雙龍鳳呈祥(xiang),君(jun)王甚喜,大赦天下(xia),被遺忘在南苑的(de)琴師也得以出宮回鄉(xiang)。他(ta)背(bei)著侍衛費(fei)盡心思(si)才制得的(de)桐木琴,孤身步步走(zou)(zou)遠,走(zou)(zou)出宮闈,走(zou)(zou)回他(ta)日思(si)夜想的(de)故里。曾經痛恨到極(ji)點的(de)宮禁呵,真(zhen)正到了(le)(le)離(li)別時卻(que)也有(you)了(le)(le)悵然的(de)不(bu)舍。
驀然回首間,隱隱聽見他靜靜侍立(li)于(yu)君王身側,輕輕哼(heng)起我們最熟悉的(de)(de)(de)(de)那(nei)闕曲子。那(nei)時,君王手中抱著新生的(de)(de)(de)(de)孩(hai)子滿(man)臉喜(xi)氣,他對(dui)(dui)侍衛說,等過(guo)了年朕(zhen)會為你選一位淑女為妻,你們的(de)(de)(de)(de)孩(hai)兒(er)若是男(nan)兒(er)就做駙馬,若是女兒(er)就迎為太子妃,最好(hao)也生一對(dui)(dui)龍鳳呈祥!你要永遠(yuan)留在(zai)宮中守護朕(zhen)和朕(zhen)的(de)(de)(de)(de)妻兒(er),朕(zhen)一定不(bu)會虧待你。
君(jun)王眼中無上(shang)的厚愛(ai)與(yu)榮耀(yao),于他卻是(shi)一場啼笑(xiao)皆非的錯誤。
向來爽(shuang)朗(lang)的侍衛(wei)一如既(ji)往笑得燦爛如陽(yang)光(guang),單(dan)膝跪下(xia)謝主隆恩(en)。
而琴師終(zhong)老故鄉,他捻了(le)悲歡譜作琴曲,端坐茅屋(wu)悠然彈(dan)起,弦聲繞梁間輕輕一嘆,才知何謂(wei)身不由(you)己。
君(jun)恩無常,翻手為(wei)云覆手為(wei)雨,宮闈往事皆如浮生一(yi)夢,醒來時(shi)除(chu)卻手頭這把桐木琴,什么也沒有(you)(you)了(le)。臥病時(shi)再(zai)沒有(you)(you)誰(shui)會喂(wei)我(wo)一(yi)勺(shao)熱粥,下(xia)雨時(shi)再(zai)沒有(you)(you)誰(shui)會冒(mao)(mao)冒(mao)(mao)失(shi)失(shi)闖(chuang)進我(wo)的(de)房間,然而歲月(yue)依舊如流光無聲淌過。
《琴師》一經推(tui)出就廣受歡迎,歌詞寫得扣(kou)人(ren)心弦(xian),引(yin)人(ren)遐(xia)想紛(fen)(fen)紛(fen)(fen)。原型版本頗多,然后(hou)詞作者出來澄(cheng)清(qing)。以下為微博(bo)原話。
@ediq : 最(zui)近很多人(ren)猜《琴師》描(miao)述的原型是誰,這(zhe)首歌原型其(qi)實是鐘儀。
以下(xia)為鐘儀簡(jian)介(jie):
鐘儀,春秋時楚人,是有(you)史(shi)書記載的(de)最早的(de)古琴(qin)演奏家,世代都是宮廷琴(qin)師。春秋楚、鄭交戰(zhan)的(de)時候,楚國(guo)鐘儀被鄭國(guo)俘虜,獻(xian)給了(le)晉(jin)國(guo)。
晉成公(gong)9年(約公(gong)元前582年)去世,晉景公(gong)繼位(wei),到軍中(zhong)視察,遇見了(le)他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta),晉景公(gong)問:“那個被(bei)綁著(zhu)、戴著(zhu)楚(chu)國帽(mao)子(zi)的(de)(de)人(ren)(ren)是(shi)(shi)(shi)(shi)誰?”鐘(zhong)儀(yi)說(shuo):“楚(chu)國的(de)(de)俘虜。”景公(gong)又問:“你姓甚?”鐘(zhong)儀(yi)說(shuo):“我父(fu)親是(shi)(shi)(shi)(shi)楚(chu)國的(de)(de)琴臣。”景公(gong)就命令手(shou)下的(de)(de)人(ren)(ren)松(song)綁了(le)鐘(zhong)儀(yi),給(gei)他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)一張琴,命他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)演奏(zou),他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)彈奏(zou)的(de)(de)都是(shi)(shi)(shi)(shi)南(nan)方楚(chu)調。景公(gong)又問:“楚(chu)王(wang)是(shi)(shi)(shi)(shi)一個怎(zen)樣的(de)(de)人(ren)(ren)?”鐘(zhong)儀(yi)說(shuo):“王(wang)作太子(zi)的(de)(de)時候(hou),有(you)太師教導他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta),太監伺(si)候(hou)他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)。清早起(qi)來以后,象(xiang)小孩子(zi)一樣玩耍;晚上睡覺。其(qi)它的(de)(de)我不知道。”范文子(zi)對景公(gong)說(shuo):“這(zhe)(zhe)個楚(chu)國俘虜真是(shi)(shi)(shi)(shi)了(le)不起(qi)的(de)(de)君(jun)子(zi)呀。他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)不說(shuo)自己的(de)(de)姓名(ming)而說(shuo)他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)父(fu)親,這(zhe)(zhe)是(shi)(shi)(shi)(shi)不忘本(ben)(ben);彈琴只(zhi)彈楚(chu)國的(de)(de)音(yin)樂,這(zhe)(zhe)是(shi)(shi)(shi)(shi)不忘舊(jiu);問他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)君(jun)王(wang)的(de)(de)情況(kuang),他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)只(zhi)說(shuo)楚(chu)王(wang)小時候(hou)的(de)(de)事,這(zhe)(zhe)是(shi)(shi)(shi)(shi)無(wu)私;只(zhi)說(shuo)父(fu)親是(shi)(shi)(shi)(shi)楚(chu)臣,這(zhe)(zhe)是(shi)(shi)(shi)(shi)表示(shi)對楚(chu)王(wang)的(de)(de)尊重。不忘本(ben)(ben)是(shi)(shi)(shi)(shi)仁(ren),不忘舊(jiu)是(shi)(shi)(shi)(shi)信,無(wu)私是(shi)(shi)(shi)(shi)忠,尊君(jun)是(shi)(shi)(shi)(shi)敬(jing)。他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)有(you)這(zhe)(zhe)四(si)(si)德(de)(de),給(gei)他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)的(de)(de)大任務必定能(neng)辦得很好(hao)。”于是(shi)(shi)(shi)(shi)晉景公(gong)以對外國使臣的(de)(de)禮(li)待(dai)他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta),為了(le)促(cu)進兩(liang)國和好(hao),叫他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)回楚(chu)國談判和平(ping)。鐘(zhong)儀(yi)便被(bei)稱為四(si)(si)德(de)(de)公(gong),其(qi)后世以其(qi)為祭(ji)祀(si)祖(zu)宗的(de)(de)堂(tang)號。
原文:
晉侯觀于軍府,見鐘儀(yi),問之(zhi)(zhi)(zhi)曰(yue)(yue):“南(nan)冠而縶者,誰也(ye)(ye)(ye)?”有司對(dui)(dui)曰(yue)(yue):“鄭人(ren)所(suo)(suo)獻(xian)楚囚也(ye)(ye)(ye)。”使稅之(zhi)(zhi)(zhi),召而吊之(zhi)(zhi)(zhi)。再(zai)拜稽首。問其族,對(dui)(dui)曰(yue)(yue):“泠人(ren)也(ye)(ye)(ye)。”公(gong)曰(yue)(yue):“能樂乎?”對(dui)(dui)曰(yue)(yue):“先(xian)父(fu)之(zhi)(zhi)(zhi)職官也(ye)(ye)(ye),敢有二事?”使與(yu)之(zhi)(zhi)(zhi)琴,操南(nan)音。公(gong)曰(yue)(yue):“君王何如?”對(dui)(dui)曰(yue)(yue):“非小人(ren)之(zhi)(zhi)(zhi)所(suo)(suo)得知也(ye)(ye)(ye)。”固問之(zhi)(zhi)(zhi),對(dui)(dui)曰(yue)(yue):“其為大子(zi)也(ye)(ye)(ye),師保奉之(zhi)(zhi)(zhi),以(yi)朝于嬰齊而夕于側也(ye)(ye)(ye)。不(bu)知其他。”公(gong)語(yu)范文(wen)子(zi),文(wen)子(zi)曰(yue)(yue):“楚囚,君子(zi)也(ye)(ye)(ye)。言稱(cheng)先(xian)職,不(bu)背(bei)本也(ye)(ye)(ye)。樂操土風,不(bu)忘(wang)舊也(ye)(ye)(ye)。稱(cheng)大子(zi),抑無私也(ye)(ye)(ye)。名其二卿,尊(zun)君也(ye)(ye)(ye)。不(bu)背(bei)本,仁也(ye)(ye)(ye)。不(bu)忘(wang)舊,信(xin)也(ye)(ye)(ye)。無私,忠(zhong)也(ye)(ye)(ye)。尊(zun)君。敏也(ye)(ye)(ye)。仁以(yi)接事,信(xin)以(yi)守之(zhi)(zhi)(zhi),忠(zhong)以(yi)成(cheng)之(zhi)(zhi)(zhi),敏以(yi)行之(zhi)(zhi)(zhi)。事雖大,必濟。君盍歸之(zhi)(zhi)(zhi),使合晉、楚之(zhi)(zhi)(zhi)成(cheng)。”公(gong)従之(zhi)(zhi)(zhi),重為之(zhi)(zhi)(zhi)禮,使歸求成(cheng)。