此(ci)乃唐代名詩人劉禹錫(xi)之(zhi)(zhi)作,詩句雖短,詩意甚(shen)高。詩面寫竹,竹之(zhi)(zhi)直節(jie)挺(ting)立(li),猶君子之(zhi)(zhi)風,千(qian)村萬陌,無(wu)處(chu)不有(you)。暗喻自(zi)己是和竹子一樣的(de)君子,無(wu)論(lun)到那里都可以(yi)清高自(zi)立(li)。
庭竹
露滌鉛粉節,
風搖青玉枝。
依依似君子,
無地不相宜。
劉(liu)禹(yu)錫(772—842),字夢(meng)得,洛陽(yang)人。他(ta)的(de)詩特(te)(te)別深(shen)刻精警,以清新明快(kuai)的(de)語(yu)言(yan),表(biao)達對人生和歷史的(de)深(shen)刻理解。流放南(nan)方時(shi),他(ta)吸收“武陵(ling)夷俚”民歌(ge)的(de)營養創(chuang)作(zuo)的(de)《竹(zhu)枝(zhi)詞》等,于唐(tang)代詩壇別開生面(mian),也顯示出他(ta)特(te)(te)立獨行的(de)個性。
其詩(shi)涉獵題材廣(guang)泛,所(suo)(suo)做政治諷刺詩(shi),辛辣(la)尖(jian)銳(rui);所(suo)(suo)作懷古(gu)詩(shi),沉郁(yu)蒼涼,語淺意深;所(suo)(suo)作仿民(min)歌詩(shi),清新爽朗(lang),別(bie)開生(sheng)面。