在(zai)(zai)女媧補天(tian)之(zhi)后(hou),不(bu)知(zhi)過了(le)(le)(le)(le)(le)(le)多長時(shi)間,在(zai)(zai)烈山(shan)的(de)(de)(de)(de)一(yi)個石(shi)洞(dong)里(又(you)(you)有(you)神(shen)(shen)農(nong)(nong)氏生(sheng)于姜水之(zhi)說,姜水在(zai)(zai)今(jin)寶(bao)雞境內,這(zhe)(zhe)也是(shi)為(wei)(wei)什么(me)會有(you)炎(yan)帝(di)和神(shen)(shen)農(nong)(nong)氏是(shi)否(fou)為(wei)(wei)一(yi)人的(de)(de)(de)(de)爭議,應是(shi)在(zai)(zai)神(shen)(shen)化他們(men)時(shi)弄(nong)混了(le)(le)(le)(le)(le)(le),袁珂先生(sheng)把其(qi)(qi)列為(wei)(wei)一(yi)人;再《禮記》據此又(you)(you)稱(cheng)(cheng)神(shen)(shen)農(nong)(nong)為(wei)(wei)烈山(shan)氏,蓋皆(jie)因其(qi)(qi)行多名號所致(zhi)),出生(sheng)了(le)(le)(le)(le)(le)(le)一(yi)個小孩(hai)。說來(lai)(lai)(lai)奇怪(guai),在(zai)(zai)他剛(gang)出世,石(shi)洞(dong)周圍自然涌現了(le)(le)(le)(le)(le)(le)九眼(yan)(yan)井(jing),這(zhe)(zhe)九眼(yan)(yan)井(jing)里的(de)(de)(de)(de)水彼此相連(lian),若取其(qi)(qi)中(zhong)(zhong)一(yi)眼(yan)(yan)之(zhi)水,其(qi)(qi)它八眼(yan)(yan)皆(jie)會波動起來(lai)(lai)(lai)。有(you)一(yi)次炎(yan)帝(di)看(kan)見一(yi)只(zhi)紅(hong)(hong)色的(de)(de)(de)(de)鳥(niao)銜著一(yi)串像種(zhong)子的(de)(de)(de)(de)東(dong)西(xi),炎(yan)帝(di)看(kan)見鳥(niao)兒(er)把它吐(tu)了(le)(le)(le)(le)(le)(le)出來(lai)(lai)(lai),炎(yan)帝(di)拾起來(lai)(lai)(lai),鳥(niao)兒(er)圍住他飛了(le)(le)(le)(le)(le)(le)三(san)圈(quan),又(you)(you)唧唧啾啾地叫了(le)(le)(le)(le)(le)(le)一(yi)陣飛走了(le)(le)(le)(le)(le)(le)。炎(yan)帝(di)認為(wei)(wei)這(zhe)(zhe)是(shi)天(tian)帝(di)派紅(hong)(hong)鳥(niao)送(song)來(lai)(lai)(lai)的(de)(de)(de)(de)食物種(zhong)子,便把種(zhong)子埋在(zai)(zai)土里。又(you)(you)用木(mu)頭制成耒耜,教(jiao)人們(men)松泥土,并掘井(jing)灌溉禾苗(miao)。這(zhe)(zhe)年秋天(tian),一(yi)大(da)片禾苗(miao)成熟了(le)(le)(le)(le)(le)(le)。人們(men)多高興(xing)呀!大(da)家感念炎(yan)帝(di)的(de)(de)(de)(de)功德(de),都稱(cheng)(cheng)炎(yan)帝(di)為(wei)(wei)神(shen)(shen)農(nong)(nong)。這(zhe)(zhe)樣周邊的(de)(de)(de)(de)部(bu)落(luo)(luo)又(you)(you)稱(cheng)(cheng)炎(yan)帝(di)部(bu)落(luo)(luo)為(wei)(wei)神(shen)(shen)農(nong)(nong)部(bu)落(luo)(luo),而稱(cheng)(cheng)他為(wei)(wei)神(shen)(shen)農(nong)(nong)氏,即農(nong)(nong)業(ye)部(bu)落(luo)(luo)的(de)(de)(de)(de)首領(ling)(ling)。(“氏”的(de)(de)(de)(de)原(yuan)意是(shi)一(yi)種(zhong)神(shen)(shen)祇(zhi)(zhi),在(zai)(zai)原(yuan)始社會代表部(bu)落(luo)(luo)首領(ling)(ling)的(de)(de)(de)(de)公用稱(cheng)(cheng)呼(hu),只(zhi)是(shi)后(hou)世的(de)(de)(de)(de)學者將(jiang)其(qi)(qi)解釋為(wei)(wei)神(shen)(shen)祇(zhi)(zhi),這(zhe)(zhe)和后(hou)來(lai)(lai)(lai)興(xing)起的(de)(de)(de)(de)中(zhong)(zhong)國(guo)神(shen)(shen)話(hua)學有(you)關。)
神(shen)農(nong)氏(shi)為(wei)五氏(shi)出現以(yi)來(lai)的(de)最后(hou)一位神(shen)祇,中國諸(zhu)神(shen)創(chuang)世(shi)造人(ren),建屋取火、部(bu)落婚嫁、百草五谷(gu)、豢養(yang)家畜、種地稼穡(se)等等一切為(wei)人(ren)民生活(huo)所做的(de)準備全部(bu)完成了,中國神(shen)話時(shi)代(dai)結(jie)束,傳說(shuo)時(shi)代(dai)到來(lai)。神(shen)農(nong)氏(shi)本為(wei)姜水流域姜姓部(bu)落首領,后(hou)發(fa)明農(nong)具以(yi)木制耒耜,教(jiao)民稼穡(se)飼養(yang)、制陶紡織及使用火,以(yi)功績顯赫,以(yi)火德稱氏(shi),故(gu)為(wei)炎帝(di),尊號神(shen)農(nong),并被后(hou)世(shi)尊為(wei)中國農(nong)業之神(shen)。
三湘四水(shui),曾是遠古中華民(min)(min)族創(chuang)始人—-炎帝神農(nong)氏的領地(di)。炎帝神農(nong)氏在此始種五(wu)谷,以(yi)(yi)(yi)為民(min)(min)食;制作耒耜,以(yi)(yi)(yi)利(li)耕耘;遍嘗百草(cao),以(yi)(yi)(yi)醫民(min)(min)恙;織麻為布,以(yi)(yi)(yi)御民(min)(min)寒;陶(tao)冶器物,以(yi)(yi)(yi)儲民(min)(min)用;削桐為琴,以(yi)(yi)(yi)怡民(min)(min)情(qing);首辟市場,以(yi)(yi)(yi)利(li)民(min)(min)生;剡木(mu)為矢,以(yi)(yi)(yi)安民(min)(min)居。完(wan)成了從游牧到定居,從漁獵到田耕的歷(li)史(shi)轉變,實現(xian)了從蒙昧(mei)到文明的過渡,從舊(jiu)石器時(shi)代(dai)(dai)向新石器時(shi)代(dai)(dai)的跨越。
炎帝率領眾先(xian)民(min)戰勝(sheng)饑(ji)荒、疾病,使中華民(min)族(zu)脫離(li)了饑(ji)寒交迫、患病無(wu)醫無(wu)藥(yao)、顛沛流離(li)的(de)日子。過上了有飯吃(chi)、有衣穿、有房住、有藥(yao)醫,并(bing)且能上市(shi)場、聽音樂(le)、唱豐年的(de)日子。今(jin)天,海內外億萬人(ren)民(min)皆以炎黃(huang)子孫自(zi)謂。
太(tai)古(gu)時候,人(ren)(ren)們沒啥(sha)吃(chi),靠捋草(cao)(cao)籽、采野(ye)果、獵鳥(niao)獸(shou)維持生活。有(you)時吃(chi)了不該吃(chi)的(de)東西,中了毒,重(zhong)時就(jiu)被毒死。人(ren)(ren)們得了病(bing),不知(zhi)道對癥(zheng)下藥,都是(shi)硬挺,挺過(guo)去(qu)(qu)就(jiu)好了,挺不過(guo)去(qu)(qu)就(jiu)死啦。神(shen)農(nong)帝為(wei)這事很(hen)犯愁(chou),決心嘗百(bai)草(cao)(cao),定藥性,為(wei)大(da)(da)家(jia)消災祛病(bing)。有(you)一回,神(shen)農(nong)的(de)女兒花蕊(rui)公(gong)主(zhu)病(bing)了。茶不思(si),飯不想,渾身難受,腹脹如(ru)鼓,咋調治也不見輕,神(shen)農(nong)很(hen)作難,想想,抓了一些草(cao)(cao)根(gen)、樹(shu)皮、野(ye)果、石頭(tou)面面,數(shu)(shu)了數(shu)(shu),共十(shi)二味,招呼花蕊(rui)公(gong)主(zhu)吃(chi)下,自己因地(di)活忙,就(jiu)走了。花蕊(rui)公(gong)主(zhu)吃(chi)了那(nei)藥,肚子疼(teng)得像刀絞。沒大(da)(da)一會兒,就(jiu)生下一只小(xiao)鳥(niao),這可(ke)把人(ren)(ren)嚇壞(huai)了。都說(shuo)是(shi)個(ge)妖怪趕緊把它(ta)(ta)弄出去(qu)(qu)扳(ban)了。誰知(zhi)這小(xiao)鳥(niao)通人(ren)(ren)性,見家(jia)人(ren)(ren)都煩它(ta)(ta),就(jiu)飛到(dao)地(di)里尋神(shen)農(nong)。
神(shen)(shen)農(nong)(nong)(nong)(nong)(nong)正(zheng)在(zai)樹(shu)下打瞌睡,忽聽(ting):“嘰(ji)(ji)(ji)嘰(ji)(ji)(ji),外(wai)(wai)(wai)公!嘰(ji)(ji)(ji)嘰(ji)(ji)(ji),外(wai)(wai)(wai)公!”抬頭一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)看(kan)(kan)(kan),是(shi)一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)只(zhi)小(xiao)(xiao)(xiao)鳥(niao)(niao)(niao)。嫌它吵人心煩,就(jiu)一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)掄(lun)胳(ge)膊:“哇嗤(chi)——”的(de)(de)(de)(de)一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)聲,把它攆飛了(le)(le)。沒多(duo)大(da)一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)會兒,這(zhe)(zhe)小(xiao)(xiao)(xiao)鳥(niao)(niao)(niao)又(you)飛回(hui)到(dao)樹(shu)上(shang).又(you)叫:“嘰(ji)(ji)(ji)嘰(ji)(ji)(ji),外(wai)(wai)(wai)公!嘰(ji)(ji)(ji)嘰(ji)(ji)(ji),外(wai)(wai)(wai)公!”神(shen)(shen)農(nong)(nong)(nong)(nong)(nong)氏覺得怪氣,拾起一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)塊土(tu)圪(ge)垃,朝樹(shu)上(shang)一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)扔(reng),把它嚇(xia)飛了(le)(le)。又(you)沒多(duo)大(da)一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)會兒,小(xiao)(xiao)(xiao)鳥(niao)(niao)(niao)又(you)回(hui)到(dao)樹(shu)上(shang),又(you)叫:“外(wai)(wai)(wai)公,嘰(ji)(ji)(ji)嘰(ji)(ji)(ji)!外(wai)(wai)(wai)公,嘰(ji)(ji)(ji)嘰(ji)(ji)(ji)!”神(shen)(shen)農(nong)(nong)(nong)(nong)(nong)一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)犯思想(xiang),聽(ting)懂(dong)了(le)(le),就(jiu)把左(zuo)胳(ge)膊一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)抬,說:“你要(yao)是(shi)我的(de)(de)(de)(de)外(wai)(wai)(wai)孫,就(jiu)落到(dao)我的(de)(de)(de)(de)手脖上(shang)!”那小(xiao)(xiao)(xiao)鳥(niao)(niao)(niao)真的(de)(de)(de)(de)撲楞楞飛下來(lai),落在(zai)神(shen)(shen)農(nong)(nong)(nong)(nong)(nong)的(de)(de)(de)(de)左(zuo)手脖上(shang)。神(shen)(shen)農(nong)(nong)(nong)(nong)(nong)細看(kan)(kan)(kan)這(zhe)(zhe)小(xiao)(xiao)(xiao)鳥(niao)(niao)(niao),渾(hun)身翠(cui)綠,透(tou)明,連(lian)肚里的(de)(de)(de)(de)腸(chang)肚物(wu)什也能看(kan)(kan)(kan)的(de)(de)(de)(de)一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)清(qing)二楚(chu)。神(shen)(shen)農(nong)(nong)(nong)(nong)(nong)一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)出(chu)嘴,這(zhe)(zhe)小(xiao)(xiao)(xiao)鳥(niao)(niao)(niao)接(jie)過兩口唾沫(mo)星兒咽(yan)了(le)(le)。嘿,這(zhe)(zhe)唾沫(mo)是(shi)咋咽(yan)到(dao)肚里的(de)(de)(de)(de)也看(kan)(kan)(kan)的(de)(de)(de)(de)清(qing)清(qing)楚(chu)楚(chu)。神(shen)(shen)農(nong)(nong)(nong)(nong)(nong)高興透(tou)了(le)(le)。神(shen)(shen)農(nong)(nong)(nong)(nong)(nong)托著這(zhe)(zhe)只(zhi)玲瓏剔(ti)透(tou)的(de)(de)(de)(de)小(xiao)(xiao)(xiao)鳥(niao)(niao)(niao)回(hui)到(dao)家,家里人一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)看(kan)(kan)(kan),嚇(xia)得連(lian)連(lian)回(hui)退,說:“快扔(reng)了(le)(le),妖怪,快扔(reng)了(le)(le)……”神(shen)(shen)農(nong)(nong)(nong)(nong)(nong)笑哈(ha)(ha)哈(ha)(ha)地說:“這(zhe)(zhe)不是(shi)妖怪,是(shi)寶(bao)貝(bei)喲!就(jiu)叫它花蕊(rui)鳥(niao)(niao)(niao)吧!”神(shen)(shen)農(nong)(nong)(nong)(nong)(nong)又(you)把花蕊(rui)公主吃過的(de)(de)(de)(de)十二味(wei)(wei)藥分開(kai)在(zai)鍋(guo)里熬。熬一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)味(wei)(wei),喂(wei)小(xiao)(xiao)(xiao)鳥(niao)(niao)(niao)一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)味(wei)(wei),一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)邊(bian)喂(wei),一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)邊(bian)看(kan)(kan)(kan),看(kan)(kan)(kan)這(zhe)(zhe)味(wei)(wei)藥到(dao)小(xiao)(xiao)(xiao)鳥(niao)(niao)(niao)肚里往哪走,有啥變(bian)化。自各兒再親(qin)口嘗一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)嘗,體(ti)會這(zhe)(zhe)味(wei)(wei)藥在(zai)自己肚里是(shi)啥滋味(wei)(wei)。十二味(wei)(wei)藥喂(wei)完了(le)(le),嘗妥了(le)(le),一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)共走了(le)(le)手足三陰三陽十二經(jing)脈。
神農托著這(zhe)只(zhi)(zhi)鳥(niao)(niao)上(shang)(shang)大(da)山(shan)(shan),鉆老(lao)林,采摘各(ge)(ge)(ge)種(zhong)草(cao)根、樹皮(pi)、種(zhong)子(zi)(zi)、果實;捕捉各(ge)(ge)(ge)種(zhong)飛禽走獸、魚鱉蝦蟲;挖掘各(ge)(ge)(ge)種(zhong)石(shi)頭礦物,一(yi)(yi)(yi)樣一(yi)(yi)(yi)樣的(de)(de)(de)(de)(de)喂(wei)小鳥(niao)(niao),一(yi)(yi)(yi)樣一(yi)(yi)(yi)樣的(de)(de)(de)(de)(de)親(qin)口嘗(chang)。觀察體(ti)會它們在(zai)身子(zi)(zi)里各(ge)(ge)(ge)走哪(na)(na)一(yi)(yi)(yi)經(jing),各(ge)(ge)(ge)是何性,各(ge)(ge)(ge)治(zhi)何病(bing)。可哪(na)(na)一(yi)(yi)(yi)味(wei)都只(zhi)(zhi)在(zai)十(shi)二(er)經(jing)脈里打圈(quan)圈(quan),超不出。天長日久,神農就制定(ding)了(le)人體(ti)的(de)(de)(de)(de)(de)十(shi)二(er)經(jing)脈和《本草(cao)經(jing)》。神農想(xiang)想(xiang),還不放心(xin),就手托這(zhe)只(zhi)(zhi)鳥(niao)(niao)繼續驗證,他(ta)來(lai)到太(tai)行山(shan)(shan),轉游了(le)九九八十(shi)一(yi)(yi)(yi)天,來(lai)到小北頂(神農壇),捉全冠蟲喂(wei)小鳥(niao)(niao),沒想(xiang)到這(zhe)蟲毒(du)氣太(tai)大(da),一(yi)(yi)(yi)下(xia)把小鳥(niao)(niao)的(de)(de)(de)(de)(de)腸(chang)打斷,死了(le)。神農真后悔(hui),極悲痛,大(da)哭(ku)一(yi)(yi)(yi)聲。哭(ku)過,就選上(shang)(shang)好木料,照樣刻了(le)一(yi)(yi)(yi)只(zhi)(zhi)鳥(niao)(niao),走哪(na)(na)帶哪(na)(na)。后來(lai),神農在(zai)小北頂兩邊的(de)(de)(de)(de)(de)百草(cao)洼(wa),誤嘗(chang)了(le)斷腸(chang)草(cao)而死。在(zai)百草(cao)洼(wa)西北的(de)(de)(de)(de)(de)山(shan)(shan)頂上(shang)(shang),還有一(yi)(yi)(yi)塊像彎腰摟(lou)肚的(de)(de)(de)(de)(de)人一(yi)(yi)(yi)樣的(de)(de)(de)(de)(de)石(shi)頭,都說是神農變的(de)(de)(de)(de)(de)。
為了紀念神(shen)(shen)(shen)(shen)農(nong)(nong)創中醫(yi),制本草,人(ren)們把小北(bei)頂改名為神(shen)(shen)(shen)(shen)農(nong)(nong)壇(tan),并(bing)在(zai)神(shen)(shen)(shen)(shen)農(nong)(nong)壇(tan)上修建神(shen)(shen)(shen)(shen)農(nong)(nong)廟(miao)。廟(miao)里塑(su)了神(shen)(shen)(shen)(shen)農(nong)(nong)像,左手托著花(hua)蕊鳥,右(you)手拿著藥正往嘴里送(song)。每天(tian)都有(you)很多人(ren)觀看神(shen)(shen)(shen)(shen)農(nong)(nong)壇(tan)風光,瞻仰神(shen)(shen)(shen)(shen)農(nong)(nong)塑(su)像。
上古時候,五(wu)谷(gu)和雜草長在(zai)一起,藥(yao)物(wu)和百(bai)(bai)花開在(zai)一起,哪(na)些糧食(shi)可(ke)以吃,哪(na)些草藥(yao)可(ke)以治病(bing)(bing),誰(shui)也(ye)(ye)分(fen)不(bu)清。黎(li)民百(bai)(bai)姓靠打獵過日(ri)子,天上的飛禽越(yue)(yue)(yue)打越(yue)(yue)(yue)少(shao),地下的走獸越(yue)(yue)(yue)打越(yue)(yue)(yue)稀,人們(men)就只好餓肚(du)子。誰(shui)要生瘡害病(bing)(bing),無醫無藥(yao),不(bu)死也(ye)(ye)要脫(tuo)層(ceng)皮(pi)啊!老百(bai)(bai)姓的疾苦(ku),神(shen)農氏瞧在(zai)眼里,疼在(zai)心(xin)頭。怎樣給百(bai)(bai)姓充饑?怎樣為百(bai)(bai)姓治病(bing)(bing)?
神農苦思(si)冥想(xiang)了(le)三天三夜,終于想(xiang)出了(le)一(yi)(yi)個(ge)辦法。第四天,他帶著一(yi)(yi)批臣民,從家(jia)鄉隨州歷山(shan)(shan)出發,向西北大山(shan)(shan)走(zou)(zou)(zou)去。他們走(zou)(zou)(zou)哇(wa),走(zou)(zou)(zou)哇(wa),腿走(zou)(zou)(zou)腫了(le),腳(jiao)起繭了(le),還是不停地(di)走(zou)(zou)(zou),整(zheng)整(zheng)走(zou)(zou)(zou)了(le)七七四十九天,來到一(yi)(yi)個(ge)地(di)方。只見高山(shan)(shan)一(yi)(yi)峰接一(yi)(yi)峰,峽谷一(yi)(yi)條連一(yi)(yi)條,山(shan)(shan)上(shang)長滿奇花異草,大老遠就聞到了(le)香氣。
神(shen)(shen)農(nong)(nong)他們(men)(men)正往(wang)前走(zou),突然從峽谷竄出來(lai)一(yi)(yi)群狼蟲虎豹,把他們(men)(men)團(tuan)團(tuan)圍(wei)住。神(shen)(shen)農(nong)(nong)馬上(shang)(shang)讓臣民(min)(min)們(men)(men)揮舞神(shen)(shen)鞭,向野獸們(men)(men)打(da)去(qu)。打(da)走(zou)一(yi)(yi)批(pi),又擁上(shang)(shang)來(lai)一(yi)(yi)批(pi),一(yi)(yi)直打(da)了(le)七天七夜,才把野獸都趕跑(pao)了(le)。那些虎豹蟒蛇身上(shang)(shang)被神(shen)(shen)鞭抽出一(yi)(yi)條條一(yi)(yi)塊(kuai)(kuai)塊(kuai)(kuai)傷痕,后來(lai)變成了(le)皮上(shang)(shang)的(de)斑(ban)紋。這時(shi),臣民(min)(min)們(men)(men)說(shuo)這里太(tai)險惡,勸神(shen)(shen)農(nong)(nong)回去(qu)。神(shen)(shen)農(nong)(nong)搖(yao)(yao)搖(yao)(yao)頭說(shuo):“不能回!黎民(min)(min)百姓餓(e)了(le)沒吃的(de),病了(le)沒醫的(de),我們(men)(men)怎么能回去(qu)呢!”
他說著(zhu)(zhu)領頭(tou)(tou)進(jin)了(le)(le)峽(xia)谷,來到一座茫(mang)(mang)茫(mang)(mang)大山(shan)腳下。這山(shan)半(ban)截(jie)插在云彩里,四面是(shi)刀(dao)切(qie)崖,崖上掛(gua)著(zhu)(zhu)瀑布,長著(zhu)(zhu)青苔,溜光水滑,看來沒(mei)有登天(tian)的梯(ti)子是(shi)上不走的。臣民(min)們又勸他算了(le)(le)吧,還是(shi)趁早(zao)回去(qu)(qu)。神農搖搖頭(tou)(tou):“不能回!黎民(min)百姓餓了(le)(le)沒(mei)吃的,病了(le)(le)沒(mei)醫的,我(wo)們怎么能回去(qu)(qu)呢!”
他站(zhan)在一(yi)(yi)個小石山(shan)上(shang),對著高山(shan),上(shang)望望,下(xia)看(kan)看(kan),左瞅瞅,右(you)瞄瞄,打主意,想辦(ban)法。后(hou)來(lai)(lai),人們(men)就(jiu)把他站(zhan)的(de)這座小山(shan)峰叫“望農(nong)亭”。然后(hou),他看(kan)見幾只金絲猴,順著高懸的(de)古藤(teng)(teng)和橫倒在崖腰的(de)朽(xiu)木,爬(pa)過來(lai)(lai)。神農(nong)靈機一(yi)(yi)動,有了!他當下(xia)把臣民們(men)喊來(lai)(lai),叫他們(men)砍木桿,割藤(teng)(teng)條,靠著山(shan)崖搭(da)成架(jia)子,一(yi)(yi)天搭(da)上(shang)一(yi)(yi)層,從春天搭(da)到夏天,從秋天搭(da)到冬天,不管刮風下(xia)雨(yu),還(huan)是飛雪結冰,從來(lai)(lai)不停工。整整搭(da)了一(yi)(yi)年(nian),搭(da)了三百六十層,才搭(da)到山(shan)頂。傳(chuan)說(shuo),后(hou)來(lai)(lai)人們(men)蓋樓房用(yong)的(de)腳手架(jia),就(jiu)是學(xue)習(xi)神農(nong)的(de)辦(ban)法。
神農(nong)帶著臣(chen)(chen)民(min),攀登木架(jia),上(shang)了(le)山(shan)頂了(le),嘿呀!山(shan)上(shang)真是(shi)花草(cao)的(de)(de)世界,紅的(de)(de)、綠的(de)(de)、白(bai)的(de)(de)、黃的(de)(de),各色各樣,密密叢叢。神農(nong)喜(xi)歡極了(le),他(ta)叫臣(chen)(chen)民(min)們(men)防著狼蟲虎(hu)豹(bao),他(ta)親自采(cai)摘花草(cao),放(fang)到嘴里嘗。為(wei)了(le)在這里嘗百(bai)草(cao),為(wei)老百(bai)姓(xing)找(zhao)吃(chi)的(de)(de),找(zhao)醫藥,神農(nong)就叫臣(chen)(chen)民(min)在山(shan)上(shang)栽了(le)幾排冷杉(shan),當做(zuo)城(cheng)墻防野獸(shou),在墻內蓋(gai)茅屋居(ju)住。后來,人(ren)們(men)就把(ba)神農(nong)住的(de)(de)地(di)方叫“木城(cheng)”。白(bai)天,他(ta)領(ling)著臣(chen)(chen)民(min)到山(shan)上(shang)嘗百(bai)草(cao),晚上(shang),他(ta)叫臣(chen)(chen)民(min)生起篝(gou)火(huo),他(ta)就著火(huo)光把(ba)它詳細記載下來:哪(na)(na)些(xie)(xie)草(cao)是(shi)苦的(de)(de),哪(na)(na)些(xie)(xie)熱,哪(na)(na)些(xie)(xie)涼,哪(na)(na)些(xie)(xie)能充饑,哪(na)(na)些(xie)(xie)能醫病,都(dou)寫得清(qing)清(qing)楚(chu)楚(chu)。
有一(yi)(yi)(yi)次,他把一(yi)(yi)(yi)棵(ke)草(cao)(cao)放到(dao)嘴(zui)里(li)一(yi)(yi)(yi)嘗,霎時天旋地(di)轉,一(yi)(yi)(yi)頭栽倒。臣(chen)民們慌忙扶他坐(zuo)起(qi),他明(ming)白自(zi)己中了(le)毒,可是已(yi)經不會說話了(le),只(zhi)好用最后一(yi)(yi)(yi)點力(li)氣,指(zhi)著面前一(yi)(yi)(yi)棵(ke)紅(hong)亮(liang)亮(liang)的靈(ling)芝草(cao)(cao),又指(zhi)指(zhi)自(zi)己的嘴(zui)巴。臣(chen)民們慌忙把那紅(hong)靈(ling)芝放到(dao)嘴(zui)里(li)嚼(jiao)嚼(jiao),喂(wei)到(dao)他嘴(zui)里(li)。神農(nong)吃了(le)靈(ling)芝草(cao)(cao),毒氣解了(le),頭不昏了(le),會說話了(le)。從此,人們都說靈(ling)芝草(cao)(cao)能(neng)起(qi)死回生。
臣民們擔心(xin)他這樣嘗草(cao),太危(wei)險了(le)(le),都勸他還是(shi)下山(shan)(shan)(shan)回去(qu)。他又(you)搖(yao)搖(yao)頭(tou)說:“不能回!黎(li)民百姓(xing)餓了(le)(le)沒吃(chi)的(de),病了(le)(le)沒醫的(de),我們怎么能回去(qu)呢!”說罷,他又(you)接著(zhu)嘗百草(cao)。他嘗完一(yi)(yi)(yi)山(shan)(shan)(shan)花草(cao),又(you)到(dao)另一(yi)(yi)(yi)山(shan)(shan)(shan)去(qu)嘗,還是(shi)用木桿搭(da)架(jia)的(de)辦法,攀登(deng)上去(qu)。一(yi)(yi)(yi)直嘗了(le)(le)七七四十九天(tian),踏遍了(le)(le)這里的(de)山(shan)(shan)(shan)山(shan)(shan)(shan)嶺嶺。
他嘗(chang)(chang)出了(le)麥、稻、谷子、高粱能充饑,就叫臣民(min)(min)把種(zhong)(zhong)子帶回(hui)去(qu),讓黎民(min)(min)百(bai)(bai)姓(xing)種(zhong)(zhong)植,這就是(shi)后來(lai)的(de)(de)五谷。他嘗(chang)(chang)出了(le)三百(bai)(bai)六十五種(zhong)(zhong)草藥,寫成(cheng)《神(shen)農本草》,叫臣民(min)(min)帶回(hui)去(qu),為天下百(bai)(bai)姓(xing)治病。神(shen)農嘗(chang)(chang)完(wan)百(bai)(bai)草,為黎民(min)(min)百(bai)(bai)姓(xing)找到(dao)了(le)充饑的(de)(de)五谷,醫病的(de)(de)草藥,來(lai)到(dao)回(hui)生(sheng)寨(zhai)(zhai)(zhai),準備下山回(hui)去(qu)。他放眼(yan)一(yi)(yi)望(wang),遍山搭的(de)(de)木(mu)(mu)架(jia)不(bu)見了(le)。原(yuan)來(lai),那些搭架(jia)的(de)(de)木(mu)(mu)桿,落(luo)地生(sheng)根,淋雨吐芽,年深(shen)月久,竟然(ran)長成(cheng)了(le)一(yi)(yi)片茫(mang)茫(mang)林海(hai)(hai)。神(shen)農正(zheng)在為難,突然(ran)天空飛來(lai)一(yi)(yi)群(qun)白(bai)鶴,把他和護身的(de)(de)幾位(wei)臣民(min)(min),接上天廷去(qu)了(le)。從此,回(hui)生(sheng)寨(zhai)(zhai)(zhai)一(yi)(yi)年四季(ji),香(xiang)(xiang)氣彌漫。為了(le)紀念(nian)神(shen)農嘗(chang)(chang)百(bai)(bai)草、造(zao)福人間的(de)(de)功(gong)績,老百(bai)(bai)姓(xing)就把這一(yi)(yi)片茫(mang)茫(mang)林海(hai)(hai),取名(ming)為"神(shen)農架(jia)"。把神(shen)農升天的(de)(de)回(hui)生(sheng)寨(zhai)(zhai)(zhai),改名(ming)為“留香(xiang)(xiang)寨(zhai)(zhai)(zhai)”。
遠古的(de)(de)(de)(de)時候,人們吃(chi)(chi)野(ye)草(cao),喝生(sheng)水(shui),食用(yong)樹上的(de)(de)(de)(de)野(ye)果子(zi),吃(chi)(chi)地上爬行(xing)的(de)(de)(de)(de)小(xiao)蟲子(zi),所(suo)(suo)以(yi)常(chang)(chang)常(chang)(chang)生(sheng)病、中毒或是受傷。神(shen)(shen)農教人類(lei)怎(zen)樣(yang)播(bo)種(zhong)(zhong)五谷,用(yong)自己的(de)(de)(de)(de)勞動,保障有(you)(you)足(zu)夠的(de)(de)(de)(de)生(sheng)活資(zi)料。神(shen)(shen)農是慈(ci)愛的(de)(de)(de)(de)天(tian)神(shen)(shen),他(ta)長的(de)(de)(de)(de)是牛(niu)頭、人身,力大無窮(qiong)(qiong),他(ta)常(chang)(chang)常(chang)(chang)幫助窮(qiong)(qiong)苦人家耕(geng)種(zhong)(zhong),像牛(niu)一(yi)樣(yang),辛(xin)辛(xin)苦苦為人類(lei)服務。人類(lei)跟神(shen)(shen)農學會(hui)了(le)(le)(le)種(zhong)(zhong)地,有(you)(you)了(le)(le)(le)足(zu)夠的(de)(de)(de)(de)糧食,從此不(bu)愁挨餓一(yi)事。可(ke)是,不(bu)少(shao)人吃(chi)(chi)飽(bao)飯(fan)之后(hou),常(chang)(chang)常(chang)(chang)會(hui)生(sheng)病。有(you)(you)的(de)(de)(de)(de)人患了(le)(le)(le)病,很(hen)長時間也(ye)不(bu)好(hao),只能(neng)挺到(dao)死亡為止。這(zhe)(zhe)類(lei)事情被神(shen)(shen)農知道(dao)之后(hou),他(ta)感到(dao)很(hen)焦(jiao)急,他(ta)不(bu)相信(xin)巫醫問卜,但他(ta)也(ye)沒有(you)(you)治(zhi)療疾病的(de)(de)(de)(de)辦(ban)法。于是,他(ta)便與不(bu)少(shao)人商討(tao),怎(zen)樣(yang)才能(neng)把(ba)人們患的(de)(de)(de)(de)疾病治(zhi)好(hao),使(shi)他(ta)們擺(bai)脫(tuo)疾病的(de)(de)(de)(de)困擾。他(ta)想(xiang)(xiang)了(le)(le)(le)很(hen)多(duo)辦(ban)法,如火烤(kao)水(shui)澆、日(ri)曬、冷凍(dong)等(deng)等(deng),雖(sui)然能(neng)使(shi)某些疾患的(de)(de)(de)(de)癥狀有(you)(you)所(suo)(suo)緩解,但效(xiao)果卻(que)不(bu)理想(xiang)(xiang)。有(you)(you)一(yi)天(tian),神(shen)(shen)農來到(dao)山西太原金岡一(yi)帶,品嘗草(cao)木,發現草(cao)木有(you)(you)酸甜苦辣等(deng)各種(zhong)(zhong)味道(dao)。他(ta)就將(jiang)帶有(you)(you)苦味的(de)(de)(de)(de)草(cao),給(gei)咳(ke)嗽(sou)(sou)不(bu)止的(de)(de)(de)(de)人吃(chi)(chi),這(zhe)(zhe)個人的(de)(de)(de)(de)咳(ke)嗽(sou)(sou)立刻(ke)減輕(qing)不(bu)少(shao);把(ba)帶有(you)(you)酸味的(de)(de)(de)(de)草(cao),給(gei)肚子(zi)有(you)(you)病的(de)(de)(de)(de)人吃(chi)(chi),這(zhe)(zhe)個人的(de)(de)(de)(de)肚子(zi)就不(bu)疼了(le)(le)(le)。
關于神農嘗百草、辨藥性的事,古(gu)籍中有些(xie)記載:
西漢(han)的《史記(ji)》實錄:“神農(nong)氏以赭鞭(bian)鞭(bian)草木,始嘗(chang)百草。”
《淮(huai)南子》記載:“神農嘗(chang)百草之(zhi)滋(zi)味(wei),水泉之(zhi)甘苦。”
晉代干寶(bao)的(de)《搜神記》說:“神農以赭鞭(bian)鞭(bian)百草,盡知(zhi)其平、毒、寒(han)、溫之性,臭味所(suo)主……”
宋代鄭樵的《通(tong)志》講:神農(nong)嘗百藥之(zhi)時,“……皆口嘗而身(shen)試之(zhi),一日之(zhi)間而遇七十(shi)毒……其所(suo)得三百六十(shi)物……后(hou)世承傳為書,謂之(zhi)《神農(nong)本草》。”
宋代羅(luo)泌《路史》云:炎帝神農氏“磨唇鞭茇,察(cha)色(se)嗅(xiu),嘗草木而(er)正名(ming)之。審其平毒,旌其燥寒,察(cha)其畏(wei)惡(e),辨其臣使……一日之間而(er)七十毒,極含(han)氣也……藥正三百六十有五。”