簡介
中國唐代渤海國(698~926)王室貴族的墓地。在吉林省和龍(long)(long)縣(xian)龍(long)(long)海村西北 1.5公里龍(long)(long)頭山的東坡。
1980年發(fa)現(xian)并發(fa)掘了貞孝公主墓。1988年中(zhong)華人(ren)民共和國國務院公布為全國重(zhong)點文物保護單位。
墓區范圍
約長 200米(mi)(mi)(mi)(mi)(mi)(mi),寬(kuan) 100米(mi)(mi)(mi)(mi)(mi)(mi),已查明古(gu)墓(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)10座。墓(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)室(shi)多以石(shi)塊(kuai)和大石(shi)板(ban)修筑(zhu)(zhu)(zhu)(zhu),封土上散(san)布有(you)磚(zhuan)瓦,可知原(yuan)來應有(you)建筑(zhu)(zhu)(zhu)(zhu)物(wu)。貞(zhen)(zhen)孝公主墓(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)位于(yu)山坡頂部,由(you)墓(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)室(shi)、甬道、墓(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)門(men)、墓(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)道及墓(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)塔(ta)(ta)等構成,南(nan)北(bei)長15米(mi)(mi)(mi)(mi)(mi)(mi),東西(xi)(xi)寬(kuan) 7米(mi)(mi)(mi)(mi)(mi)(mi)。墓(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)葬早年(nian)被(bei)盜。墓(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)室(shi)平(ping)面(mian)呈長方形,南(nan)北(bei)長3.1米(mi)(mi)(mi)(mi)(mi)(mi),東西(xi)(xi)寬(kuan)2.1米(mi)(mi)(mi)(mi)(mi)(mi),高1.9米(mi)(mi)(mi)(mi)(mi)(mi)。底(di)鋪方磚(zhuan),四(si)壁(bi)以青(qing)磚(zhuan)砌筑(zhu)(zhu)(zhu)(zhu),東西(xi)(xi)兩(liang)壁(bi)上部用磚(zhuan)和石(shi)板(ban)搭疊出(chu)兩(liang)坡式頂,再橫(heng)搭數塊(kuai)大石(shi)板(ban)封蓋。室(shi)內(nei)有(you)磚(zhuan)筑(zhu)(zhu)(zhu)(zhu)棺(guan)床,前置(zhi)石(shi)板(ban)門(men)。墓(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)道后端(duan)作斜坡式,前段為 5級(ji)臺階。墓(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)塔(ta)(ta)修筑(zhu)(zhu)(zhu)(zhu)在墓(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)室(shi)正上方,磚(zhuan)砌塔(ta)(ta)基近方形,南(nan)北(bei)長5.65米(mi)(mi)(mi)(mi)(mi)(mi),東西(xi)(xi)寬(kuan)5.50米(mi)(mi)(mi)(mi)(mi)(mi)。正中(zhong)為一(yi)平(ping)面(mian)方形的空心(xin)塔(ta)(ta),南(nan)北(bei)長2.7米(mi)(mi)(mi)(mi)(mi)(mi),東西(xi)(xi)寬(kuan)2.6米(mi)(mi)(mi)(mi)(mi)(mi)。上部早年(nian)已毀(hui)。墓(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)壁(bi)涂白灰,繪(hui)壁(bi)畫。甬道后部東西(xi)(xi)兩(liang)壁(bi)各繪(hui)一(yi)頭(tou)戴(dai)兜鍪、身(shen)穿(chuan)鎧甲的武士(shi)。墓(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)室(shi)東西(xi)(xi)北(bei) 3壁(bi)繪(hui)侍從、樂伎等10人(ren)(ren),頭(tou)戴(dai)幞頭(tou)或系抹額,身(shen)著圓領長袍,腰束革帶,足踏(ta)靴或麻鞋,手持樂器等物(wu)。人(ren)(ren)物(wu)均以細線起稿(gao),敷染(ran)朱、紅(hong)、赭、青(qing)、綠、白等色,最后用墨線定稿(gao),筆觸(chu)工謹,形象豐腴(yu),作風悉(xi)同(tong)盛唐。墓(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)中(zhong)出(chu)土有(you)貞(zhen)(zhen)孝公主墓(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)碑 1通(tong),另有(you)陶俑、陶器殘(can)片、鎏(liu)金銅飾等。墓(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)碑通(tong)高 105厘(li)(li)米(mi)(mi)(mi)(mi)(mi)(mi),寬(kuan)58厘(li)(li)米(mi)(mi)(mi)(mi)(mi)(mi),厚26厘(li)(li)米(mi)(mi)(mi)(mi)(mi)(mi),陰刻(ke)漢字楷書,共18行, 728字。據載(zai),貞(zhen)(zhen)孝公主是渤海第三代王(wang)大欽茂的第四(si)女(nv),卒(zu)于(yu)大興五十六年(nian) (792)。墓(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)中(zhong)骨(gu)骸(hai)分屬(shu)兩(liang)個男女(nv)個體,推知此(ci)墓(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)當(dang)為公主與(yu)駙馬(ma)的合葬墓(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)。碑文明確(que)記載(zai)公主“陪(pei)葬于(yu)染(ran)谷之西(xi)(xi)原(yuan)”,推知這一(yi)帶應有(you)渤海王(wang)族的陵墓(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)(mu)。
1981年文物部門在貞孝公主墓上建造房(fang)舍,并對壁(bi)畫作了化學封護。
龍頭山
龍(long)(long)頭(tou)(tou)(tou)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)為(wei)(wei)(wei)滴(di)水(shui)(shui)(shui)洞(dong)(dong)(dong)南(nan)面(mian)屏障,主峰海拔440米,系(xi)韶(shao)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)沖(chong)第3高峰。《韶(shao)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)毛氏二(er)修族譜》描(miao)繪龍(long)(long)頭(tou)(tou)(tou)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)“拔地而(er)(er)起,昂頭(tou)(tou)(tou)獨立于千山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)萬(wan)壑之(zhi)中,別開(kai)生面(mian),山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)極峻。上(shang)有田(tian)土(tu),沃甘(gan)泉……山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)撲(pu)人(ren)面(mian),云(yun)(yun)生馬頭(tou)(tou)(tou)。”相(xiang)傳(chuan)北海龍(long)(long)王府有一(yi)條巨(ju)(ju)龍(long)(long),其尾潛入洞(dong)(dong)(dong)庭(ting)湖,龍(long)(long)首昂起韶(shao)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)沖(chong),竟(jing)形成滴(di)水(shui)(shui)(shui)洞(dong)(dong)(dong)龍(long)(long)頭(tou)(tou)(tou)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)。由此,便(bian)有了若干神秘(mi)色彩。龍(long)(long)頭(tou)(tou)(tou)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)有一(yi)終(zhong)年(nian)不(bu)絕的(de)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)泉 龍(long)(long)頭(tou)(tou)(tou)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)古墓群,被稱為(wei)(wei)(wei)龍(long)(long)王涎(xian)液,晶瑩甘(gan)冽,純凈可口(kou)。山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)泉匯集成溪,自幽(you)深山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)谷(gu)(gu)流向山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)口(kou),宛(wan)如銀(yin)鉤,斗折曲行,跌(die)宕而(er)(er)下(xia)。小(xiao)溪上(shang)曾(ceng)經有座小(xiao)橋,橋頭(tou)(tou)(tou)有個天然石(shi)洞(dong)(dong)(dong),口(kou)小(xiao)中空如甕,泉水(shui)(shui)(shui)滴(di)入洞(dong)(dong)(dong)內,叮咚悅(yue)耳,常年(nian)不(bu)斷(duan),當(dang)地人(ren)稱之(zhi)為(wei)(wei)(wei)滴(di)水(shui)(shui)(shui)洞(dong)(dong)(dong)或(huo)吊水(shui)(shui)(shui)洞(dong)(dong)(dong),這就是滴(di)水(shui)(shui)(shui)洞(dong)(dong)(dong)之(zhi)名(ming)的(de)最初來源。整個山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)谷(gu)(gu)亦(yi)因此成名(ming),被稱為(wei)(wei)(wei)滴(di)水(shui)(shui)(shui)沖(chong)。滴(di)水(shui)(shui)(shui)沖(chong)似乎不(bu)如滴(di)水(shui)(shui)(shui)洞(dong)(dong)(dong)順口(kou),久(jiu)而(er)(er)久(jiu)之(zhi),村民便(bian)將(jiang)此山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)沖(chong)稱之(zhi)為(wei)(wei)(wei)滴(di)水(shui)(shui)(shui)洞(dong)(dong)(dong)。登上(shang)龍(long)(long)頭(tou)(tou)(tou)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan),只見山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)脊(ji)一(yi)片怪石(shi)嶙峋(xun),形似龍(long)(long)鱗,嬉藤(teng)逐木,神妙多姿(zi),如同(tong)天然石(shi)畫。立于龍(long)(long)頭(tou)(tou)(tou)上(shang)遠眺(tiao):西南(nan),碧鏡千面(mian),良田(tian)萬(wan)頃(qing);東面(mian),木梓、祝融(rong)兩(liang)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)相(xiang)夾;東北,韶(shao)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)沖(chong)建(jian)筑群鱗次櫛比(bi);南(nan)面(mian),韶(shao)峰如柱,直聳云(yun)(yun)霄(xiao)。近處(chu)翠綠叢(cong)中,陡然兀(wu)立一(yi)尊(zun)高達(da)20米的(de)青色巨(ju)(ju)石(shi),旁無(wu)所(suo)倚,大小(xiao)兩(liang)塊(kuai)毗(pi)連,形如母(mu)親摟抱孩子(zi)在(zai)依偎親昵,當(dang)地稱為(wei)(wei)(wei)“觀音石(shi)”,又名(ming)“觀音抱子(zi)”。此石(shi)頂部平坦,可坐三五人(ren),因在(zai)龍(long)(long)頭(tou)(tou)(tou)下(xia),故也有稱登龍(long)(long)臺的(de)。在(zai)龍(long)(long)頭(tou)(tou)(tou)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)麓(lu)龍(long)(long)涎(xian)汩出(chu)的(de)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)坡,桃樹婆娑。早春二(er)月(yue),滿樹繁(fan)花(hua),或(huo)白色,或(huo)粉紅,如織錦,似彩霞,美不(bu)勝數(shu)。烈日炎夏,櫻桃掛滿枝頭(tou)(tou)(tou),白里透紅,芳(fang)香(xiang)撲(pu)鼻,誘(you)人(ren)垂(chui)涎(xian)。
龍頭山公園
龍(long)頭山公園(yuan)位(wei)于釜(fu)山繁華(hua)(hua)的(de)(de)(de)市(shi)(shi)區。龍(long)頭山這個(ge)名字的(de)(de)(de)由來(lai)是由于山峰(feng)像(xiang)一條(tiao)龍(long)從海(hai)(hai)里飛向天空的(de)(de)(de)樣(yang)子。登上龍(long)頭山,可(ke)俯瞰繁華(hua)(hua)市(shi)(shi)區全(quan)景和海(hai)(hai)洋風光。晴(qing)天時,甚(shen)至可(ke)瞭望到遠(yuan)方(fang)的(de)(de)(de)對馬島。觀賞夕陽(yang)和夜景,更具(ju)浪漫情(qing)調(diao)。公園(yuan)內(nei)設(she)有抗日(ri)救國英雄李舜臣將軍的(de)(de)(de)銅像(xiang)。釜(fu)山塔,高120米,是市(shi)(shi)區標志性建筑(zhu)物(wu)。
壁畫
墓(mu)址在(zai)吉(ji)林和龍縣東北(bei)龍頭山。為(wei)唐代渤海(hai)國公主(zhu)墓(mu)。1980年發掘。墓(mu)主(zhu)貞孝公主(zhu)為(wei)渤海(hai)第(di)三(san)代大(da)興(xing)寶歷孝感金輪圣法大(da)王大(da)飲(yin)茂之(zhi)第(di)四女,大(da)興(xing)五十六年(729)卒,葬(zang)于(yu)染谷之(zhi)西(xi)原。在(zai)甬道和墓(mu)室的(de)東、西(xi)、北(bei)壁均有壁畫,繪武士、內侍、樂位、侍從等(deng),人像圓臉(lian)朱唇(chun),面(mian)龐豐腴,戴幞(fu)頭或系抹額,著圓領袍,腰束革帶,穿(chuan)靴或麻鞋。壁畫在(zai)一定程(cheng)度上(shang)代表了渤海(hai)國的(de)繪畫水(shui)平,是渤海(hai)國的(de)珍貴文物。
發現
龍頭山古墓群
最(zui)(zui)近(jin),在(zai)廣州市第(di)四(si)次文(wen)(wen)物(wu)普查期間,黃埔區(qu)文(wen)(wen)化局(ju)在(zai)龍頭山(shan)腳發現了一座巨大古(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)墓(mu)(mu)。有(you)關專家認為(wei)它(ta)是(shi)廣州所發現的(de)(de)最(zui)(zui)大古(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)墓(mu)(mu),墓(mu)(mu)主(zhu)人(ren)(ren)至今仍是(shi)謎團。古(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)墓(mu)(mu)靜躺荒草中:在(zai)龍頭山(shan)半山(shan)腰,大古(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)墓(mu)(mu)坐北向南,依山(shan)而(er)建,墓(mu)(mu)臺分(fen)為(wei)五大級,每級兩(liang)旁都(dou)有(you)梯(ti)級。墓(mu)(mu)深達60米(mi)(mi),墓(mu)(mu)最(zui)(zui)寬(kuan)處(chu)20~30米(mi)(mi),面積(ji)約(yue)150平方米(mi)(mi)。古(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)墓(mu)(mu)上分(fen)別(bie)有(you)竹子、仙(xian)鶴、鹿(lu)等(deng)不(bu)(bu)同類型的(de)(de)花草灰塑(su)。墓(mu)(mu)碑上刻著“吳興(xing)縣沈氏歷(li)代太先祖、1999年(nian)(nian)重立(li)”等(deng)字樣。初步判斷可能是(shi)明(ming)代古(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)墓(mu)(mu),有(you)關專家看過后,認為(wei)它(ta)是(shi)廣州所發現的(de)(de)最(zui)(zui)大古(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)墓(mu)(mu)。后人(ren)(ren)不(bu)(bu)知(zhi)祖先情(qing)況:附(fu)近(jin)群眾(zhong)說(shuo),以(yi)前,每年(nian)(nian)來(lai)此(ci)古(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)墓(mu)(mu)祭(ji)祖的(de)(de)后人(ren)(ren)絡(luo)繹不(bu)(bu)絕,數以(yi)百(bai)計。古(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)墓(mu)(mu)后面的(de)(de)山(shan)下,曾經有(you)六七(qi)間馬房(fang),就(jiu)是(shi)專門為(wei)了古(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)墓(mu)(mu)后人(ren)(ren)來(lai)祭(ji)祖時系馬用(yong)的(de)(de)。如今,馬房(fang)已(yi)蕩然無存(cun)。附(fu)近(jin)鄰居黃大叔(shu)回憶(yi),在(zai)上世紀60年(nian)(nian)代古(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)墓(mu)(mu)曾被(bei)人(ren)(ren)炸開。“據說(shuo)墓(mu)(mu)里(li)面什么也沒有(you),有(you)一本書(shu),好像是(shi)族譜。”“古(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)墓(mu)(mu)主(zhu)人(ren)(ren)至今仍然是(shi)一個謎團”,有(you)關考(kao)古(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)的(de)(de)同志說(shuo),雖(sui)然每年(nian)(nian)來(lai)古(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)墓(mu)(mu)祭(ji)奠的(de)(de)后人(ren)(ren)不(bu)(bu)少,但他們都(dou)說(shuo)不(bu)(bu)清楚(chu)墓(mu)(mu)里(li)的(de)(de)祖先生于、葬于何年(nian)(nian)何月等(deng)具體情(qing)況。到(dao)目(mu)前為(wei)止,文(wen)(wen)化部(bu)門只知(zhi)道墓(mu)(mu)主(zhu)姓沈等(deng)簡單情(qing)況。若有(you)知(zhi)情(qing)人(ren)(ren)士,可與黃埔區(qu)文(wen)(wen)化局(ju)聯系,以(yi)盡早揭開古(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)(gu)墓(mu)(mu)主(zhu)人(ren)(ren)的(de)(de)神秘面紗。
貞孝公主墓
渤海(hai)貞(zhen)孝公(gong)(gong)主(zhu)(zhu)(zhu)(zhu)墓(mu)是(shi)(shi)中(zhong)(zhong)(zhong)(zhong)國唐(tang)代(dai)(dai)渤海(hai)第(di)三代(dai)(dai)王(wang)大欽茂(mao)第(di)四女(nv)貞(zhen)孝公(gong)(gong)主(zhu)(zhu)(zhu)(zhu)夫(fu)婦的(de)(de)(de)(de)(de)合葬(zang)(zang)(zang)(zang)墓(mu)。位(wei)于(yu)吉(ji)林和(he)龍(long)(long)龍(long)(long)水鄉(xiang)。1980年發掘。貞(zhen)孝公(gong)(gong)主(zhu)(zhu)(zhu)(zhu)葬(zang)(zang)(zang)(zang)于(yu)大興五(wu)十(shi)(shi)(shi)六年(792)。墓(mu)建于(yu)龍(long)(long)頭山東(dong)坡(po),地(di)面(mian)尚(shang)存方形磚(zhuan)砌(qi)墓(mu)塔殘基。墓(mu)室為長方形,青磚(zhuan)砌(qi)筑,以(yi)石板封頂,前設甬道(dao)和(he)墓(mu)道(dao)。甬道(dao)中(zhong)(zhong)(zhong)(zhong)置(zhi)墓(mu)碑(bei),碑(bei)文(wen)(wen)728字,記(ji)公(gong)(gong)主(zhu)(zhu)(zhu)(zhu)生(sheng)平(ping)。墓(mu)室中(zhong)(zhong)(zhong)(zhong)央(yang)有(you)磚(zhuan)砌(qi)棺床。墓(mu)壁壁畫(hua)共(gong)繪12個人物,有(you)甲胄武士、侍(shi)從(cong)、伎樂(le)(le)等(deng)。所繪形象豐腴(yu),服飾畫(hua)風同(tong)于(yu)盛(sheng)唐(tang)。該(gai)墓(mu)曾(ceng)被盜。出土陶(tao)俑殘片及鎏金銅(tong)(tong)飾、銅(tong)(tong)釘等(deng),出土墓(mu)志(zhi)為渤海(hai)國重要遺物。渤海(hai)國是(shi)(shi)唐(tang)代(dai)(dai)在我國東(dong)北建立的(de)(de)(de)(de)(de)一(yi)個地(di)方政(zheng)權(quan),但這個政(zheng)權(quan)并不(bu)具有(you)現代(dai)(dai)獨(du)立主(zhu)(zhu)(zhu)(zhu)權(quan)國家性(xing)質,只(zhi)不(bu)過(guo)是(shi)(shi)當時大唐(tang)封建帝(di)國中(zhong)(zhong)(zhong)(zhong)央(yang)管轄下的(de)(de)(de)(de)(de)一(yi)個邊州,即忽汗(han)州。在渤海(hai)存在的(de)(de)(de)(de)(de)二百二十(shi)(shi)(shi)八(ba)年歷史中(zhong)(zhong)(zhong)(zhong),從(cong)高王(wang)到末代(dai)(dai)王(wang),共(gong)經(jing)歷了十(shi)(shi)(shi)五(wu)世;貞(zhen)孝公(gong)(gong)主(zhu)(zhu)(zhu)(zhu)即是(shi)(shi)第(di)三代(dai)(dai)王(wang)大欽茂(mao)的(de)(de)(de)(de)(de)第(di)四女(nv)。考古工作者(zhe)于(yu)一(yi)九八(ba)○年在吉(ji)林省(sheng)和(he)龍(long)(long)縣龍(long)(long)水鄉(xiang)龍(long)(long)海(hai)村西(xi)龍(long)(long)頭山發現了貞(zhen)孝公(gong)(gong)主(zhu)(zhu)(zhu)(zhu)的(de)(de)(de)(de)(de)墓(mu)葬(zang)(zang)(zang)(zang),墓(mu)內發現了造(zao)型(xing)生(sheng)動的(de)(de)(de)(de)(de)彩色壁畫(hua),第(di)一(yi)次展現了完整(zheng)的(de)(de)(de)(de)(de)渤海(hai)人形象;墓(mu)室內的(de)(de)(de)(de)(de)隨葬(zang)(zang)(zang)(zang)品(pin)雖在早年已被盜空,但卻保(bao)留(liu)下這塊完好無缺的(de)(de)(de)(de)(de)墓(mu)碑(bei)。此碑(bei)系花崗巖質,圭形,通高一(yi)點零五(wu)米,寬零點五(wu)八(ba)米,厚零點二六米,正面(mian)鐫刻志(zhi)文(wen)(wen),陰刻,楷書(shu),共(gong)十(shi)(shi)(shi)八(ba)行,計七百二十(shi)(shi)(shi)八(ba)字。貞(zhen)孝公(gong)(gong)主(zhu)(zhu)(zhu)(zhu)墓(mu)志(zhi),是(shi)(shi)一(yi)篇(pian)典(dian)型(xing)的(de)(de)(de)(de)(de)駢體(ti)文(wen)(wen),有(you)序有(you)銘(ming)。 序文(wen)(wen)記(ji)述(shu)公(gong)(gong)主(zhu)(zhu)(zhu)(zhu)一(yi)生(sheng)的(de)(de)(de)(de)(de)行狀,銘(ming)文(wen)(wen)對公(gong)(gong)主(zhu)(zhu)(zhu)(zhu)表示(shi)贊(zan)頌和(he)悼念,此墓(mu)志(zhi)駢偶(ou)講究(jiu),對仗精當,韻腳諧調,辭藻華麗。全篇(pian)多數以(yi)四六相間的(de)(de)(de)(de)(de)句(ju)(ju)式(shi)定句(ju)(ju),以(yi)四四、六六句(ju)(ju)式(shi)變化(hua),如(ru)“婦德昭昭,譽名期于(yu)有(you)后;轅馬悲(bei)鳴,傾郊(jiao)野而低(di)昂”。其中(zhong)(zhong)(zhong)(zhong)許多語句(ju)(ju),出自《尚(shang)書(shu)》、《春秋》、《左(zuo)傳》、《詩經(jing)》等(deng),可以(yi)看出渤海(hai)文(wen)(wen)人對儒家經(jing)典(dian)十(shi)(shi)(shi)分嫻熟,碑(bei)文(wen)(wen)作者(zhe)并諳知屈原(yuan)、宋(song)玉、劉向(xiang)、曹植(zhi)、謝(xie)靈運、阮(ruan)籍、盧照鄰(lin)、王(wang)勃(bo)、駱賓王(wang)等(deng)人的(de)(de)(de)(de)(de)作品(pin),例如(ru)墓(mu)志(zhi)中(zhong)(zhong)(zhong)(zhong)的(de)(de)(de)(de)(de)“簫樓(lou)之上,韻調雙鳳之聲”句(ju)(ju),就是(shi)(shi)襲用(yong)了唐(tang)初(chu)盧藏用(yong)在《奉和(he)安樂(le)(le)公(gong)(gong)主(zhu)(zhu)(zhu)(zhu)山莊制》中(zhong)(zhong)(zhong)(zhong)“簫樓(lou)韻逐鳳凰吟”的(de)(de)(de)(de)(de)詩句(ju)(ju)脫化(hua)而成的(de)(de)(de)(de)(de)。由此可見,墓(mu)志(zhi)作者(zhe)對中(zhong)(zhong)(zhong)(zhong)原(yuan)文(wen)(wen)學的(de)(de)(de)(de)(de)造(zao)詣是(shi)(shi)很深厚的(de)(de)(de)(de)(de)。
貞孝(xiao)(xiao)公(gong)(gong)(gong)主(zhu)(zhu)墓碑的(de)(de)發(fa)現(xian),具有重(zhong)要(yao)的(de)(de)歷(li)(li)史(shi)價(jia)值,它(ta)還對(dui)渤(bo)海紀年(nian)(nian)作了(le)補充和訂(ding)正(zheng)。如墓志中記貞孝(xiao)(xiao)公(gong)(gong)(gong)主(zhu)(zhu)于“大(da)興(xing)(xing)五(wu)十(shi)(shi)(shi)六(liu)年(nian)(nian)夏六(liu)月九(jiu)日(ri)壬(ren)辰終于外(wai)第,春(chun)秋(qiu)三十(shi)(shi)(shi)六(liu)。其(qi)年(nian)(nian)冬十(shi)(shi)(shi)一(yi)月廿八日(ri)已卯,陪(pei)葬(zang)于染(ran)谷之西原。”據(ju)《兩千年(nian)(nian)西歷(li)(li)對(dui)照表(biao)》和《二十(shi)(shi)(shi)史(shi)朔閏表(biao)》得知,大(da)興(xing)(xing)五(wu)十(shi)(shi)(shi)六(liu)年(nian)(nian)為(wei)壬(ren)申(shen)年(nian)(nian),唐德宗貞元(yuan)(yuan)八年(nian)(nian),即公(gong)(gong)(gong)元(yuan)(yuan)七九(jiu)二年(nian)(nian)。金毓黻(fu)著《渤(bo)海國志長編(bian)》,將(jiang)大(da)興(xing)(xing)五(wu)十(shi)(shi)(shi)六(liu)年(nian)(nian)系于癸酉年(nian)(nian),唐德宗貞元(yuan)(yuan)九(jiu)年(nian)(nian),公(gong)(gong)(gong)元(yuan)(yuan)七九(jiu)三年(nian)(nian)。《辭海》附錄《中國歷(li)(li)史(shi)紀年(nian)(nian)表(biao)》,將(jiang)壬(ren)甲年(nian)(nian)定為(wei)寶歷(li)(li)十(shi)(shi)(shi)五(wu)年(nian)(nian)(等于大(da)興(xing)(xing)五(wu)十(shi)(shi)(shi)五(wu)年(nian)(nian))。這(zhe)顯然都是存(cun)在(zai)誤差的(de)(de),應據(ju)貞孝(xiao)(xiao)公(gong)(gong)(gong)主(zhu)(zhu)墓志而(er)改正(zheng)。另外(wai),貞孝(xiao)(xiao)公(gong)(gong)(gong)主(zhu)(zhu)墓志,進一(yi)步證實了(le)渤(bo)海使(shi)用漢(han)字(zi)(zi)。渤(bo)海國是否有自己的(de)(de)文字(zi)(zi),目(mu)前還存(cun)在(zai)一(yi)些爭議,但使(shi)用漢(han)字(zi)(zi),則已成(cheng)定論。貞孝(xiao)(xiao)公(gong)(gong)(gong)主(zhu)(zhu)墓的(de)(de)發(fa)掘及墓碑的(de)(de)發(fa)現(xian),是渤(bo)海考古最(zui)大(da)的(de)(de)收獲之一(yi)。